Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΖ/ 18 – 26 – 18 καθώς εμέ απέστειλας εις τόν κόσμον, καγώ απέστειλα αυτούς εις τόν κόσμον …
19 καί υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, ίνα καί αυτοί ώσιν ηγιασμένοι εν αληθεία.
20 Ου περί τούτων δέ ερωτώ μόνον, αλλά καί περί τών πιστευόντων διά τού λόγου αυτών εις εμέ,
21 ίνα πάντες έν ώσιν, καθώς σύ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί, ίνα καί αυτοί εν ημίν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι σύ με απέστειλας.
22 καγώ τήν δόξαν ήν δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς, ίνα ώσιν έν καθώς ημείς έν εσμέν,
23 εγώ εν αυτοίς καί σύ εν εμοί, ίνα ώσιν τετελειωμένοι εις έν, καί ίνα γινώσκη ο κόσμος ότι σύ με απέστειλας καί ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας.
24 Πάτερ, ούς δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ εμού, ίνα θεωρώσιν τήν δόξαν τήν εμήν ήν δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με πρό καταβολής κόσμου.
25 πάτερ δίκαιε, καί ο κόσμος σε ουκ έγνω, εγώ δέ σε έγνων, καί ούτοι έγνωσαν ότι σύ με απέστειλας,
26 καί εγνώρισα αυτοίς τό όνομά σου καί γνωρίσω, ίνα η αγάπη ήν ηγάπησάς με εν αυτοίς ή καγώ εν αυτοίς.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΖ/ 18 – 26
18 Είναι δέ απόλυτος ανάγκη νά τούς καταρτίσης καί νά τούς καθιερώσης. Διότι όπως σύ απέστειλας εμέ εις τόν κόσμον, έτσι καί εγώ σύμφωνα μέ τήν εξουσίαν, πού μού έδωκες, απέστειλα αυτούς εις τόν κόσμον διά νά συνεχίσουν τό έργον μου.
19 Καί χάριν αυτών εγώ αφιέρωσα ολόκληρον τήν ζωήν μου εις σέ καί προσφέρω καί τώρα τόν εαυτόν μου ως θύμα καί σφάγιον ιερόν, διά νά είναι καί αυτοί διά τής συμμετοχής των εις τήν θυσίαν μου αυτήν αγιασμένοι, εγκολπούμενοι πρωτίστως τόν λόγον τής αληθείας.
20 Δέν σέ παρακαλώ δέ μόνον δι αυτούς τούς ένδεκα, αλλά καί δι εκείνους, πού θά πιστεύουν διά τού κηρύγματός των εις εμέ.
21 Σέ παρακαλώ δι όλους αυτούς, διά νά είναι όλοι ένα διά τής αγάπης καί ομοφροσύνης, πού θά κυριαρχή μεταξύ των. Καθώς σύ, Πάτερ, είσαι ενωμένος μέ εμέ καί εγώ είμαι ενωμένος μετά σού, λόγω τού ότι έχομεν καί οι δύο τήν αυτήν ουσίαν καί φύσιν, έτσι, σέ παρακαλώ, νά είναι καί αυτοί εν διά τής κοινωνίας καί ενώσεώς των μέ ημάς, διά νά πιστεύση ο διηρημένος καί διχασμένος μεταξύ του κόσμος, πού θά βλέπη τό καταπληκτικόν αυτό θαύμα τής δι εμού ενότητος καί συμφωνίας των, ότι σύ μέ απέστειλας.
22 Μέ εδόξασες καί ως άνθρωπον, αφού καί διά τής ανθρωπίνης φύσεώς μου εφανέρωσας τήν θείαν φύσιν μου ως Υιού σου μονογενούς γεμάτου χάριν καί αληθείαν. Καί εγώ τήν δόξαν αυτήν τής υιότητος, τήν οποίαν καί εις τήν ανθρωπίνην μου φύσιν έδωκες, τήν έδωκα καί εις αυτούς εχάρισα καί εις αυτούς τήν υιοθεσίαν καί τούς κατέστησα συμμετόχους τής θείας καί ενδόξου ζωής μας, διά νά είναι μεταξύ τους ένα, καθώς καί ημείς είμεθα ένα.
23 Θά συντελεσθή δέ η ενότης αυτή, μέ τό νά ζώ εγώ μέσα εις ένα έκαστον από αυτούς καί νά τούς ενώνω εις ένα ηθικόν σώμα, καθ όν χρόνον θά υπάρχης καί σύ ως φυσικός Πατήρ μου μέσα μου. Έτσι θά είναι τελειοποιημένοι εις ομόνοιαν καί αγάπην καί ένωσιν μεταξύ των, διά νά γνωρίζη ο κόσμος, πού θά ελκύεται καί θά καταπλήττεται από τήν πρωτοφανή αυτήν καί μοναδικήν ενότητα, ότι σύ μέ απέστειλες. Όσοι δέ από τούς ανθρώπους τού κόσμου θά προσελκύωνται εις τήν πίστιν, 0ά αισθάνωνται εκ πείρας ότι ηγάπησας αυτούς, οι οποίοι είναι ενωμένοι μαζί μου, όπως ηγάπησας εμέ.
24 Πάτερ, εκείνοι τούς οποίους μού έχεις δώσει, θέλω, όπου είμαι εγώ, νά είναι καί αυτοί μαζί μου, διά νά βλέπουν καί απολαμβάνουν τήν δόξαν μου, τήν οποίαν μού έδωκες αϊδίως, διότι μέ ηγάπησας προτού νά θεμελιωθή ο κόσμος, καί η αγάπη σου αυτή αποτελεί συγχρόνως καί τήν δόξαν μου.
25 Πάτερ δίκαιε, άν καί ο κόσμος δέν σέ εγνώρισε λόγω τής θεληματικής του τυφλώσεως, εγώ όμως καί ως άνθρωπος έχω τήν αληθή γνώσιν περί σού, εις βαθμόν πού κανένας άλλος δέν τήν έχει. Καί αυτοί, πού είναι μαθηταί μου, εγνώρισαν, ότι σύ μέ απέστειλας καί δι αυτό κατέστησαν άξιοι τής αγάπης σου καί τών δωρεών, τάς οποίας δι αυτούς δικαίως σού ζητώ.
26 Καί κατέστησα γνωστόν εις αυτούς τό όνομά σου καί θά τούς τό καταστήσω γνωστότερον εις τό μέλλον διά τής εκχύσεως τού Αγίου Πνεύματος, ώστε νά γίνουν ακόμη περισσότερον άξιοι τής αγάπης σου. Καί έτσι η αγάπη, μέ τήν οποίαν μέ ηγάπησες αϊδίως, νά είναι μέσα εις τάς καρδίας των καί νά αισθάνωνται εις τά βάθη τους, ότι τούς αγαπάς, ως μέλη ιδικά μου, αφού διά τής νέας ζωής, τήν οποίαν θά ζούν, θά είμαι μέσα τους καί εγώ καί θά συναποτελούν έν σώμα μετ εμού.
