Πως αντιμετωπίζουμε τους λογισμούς απιστίας;

4340

Απιστία: Αμφιβολίες γύρω από τό Θεό καί τήν πίστη έχουν κάποτε-κάποτε σχεδόν όλοι.

Μπορούν, ωστόσο, νά τίς διώξουν εύκολα μέ σκέψεις αντιρρητικές, πού επιβεβαιώνουν τήν αλήθεια τής θείας αποκαλύψεως γιά τόν κόσμο καί τόν άνθρωπο:

H τάξη καί αρμονία τού σύμπαντος, τό θαύμα τής ζωής, όλα τά άλλα υπερφυσικά καί εξαίσια θαύματα τού Κυρίου καί τών αγίων Του, πάνω απ όλα όμως η μαρτυρία τής συνειδήσεως τών καλοπροαίρετων καί αγνών ψυχών.

Τά έργα τού Θεού, πού μαρτυρούν γιά τήν ύπαρξη καί τήν πρόνοιά Του, έχουν πολλές πλευρές. Μία πλευρά είναι κατάφωτη καί γι αυτό καταφανής. Μία άλλη είναι απλά φωτεινή καί διακριτή. Άλλη είναι αμυδρόφωτη καί δυσδιάκριτη. Άλλη πάλι είναι σκοτεινή καί γι αυτό αόρατη. Τήν τελευταία τούτη πλευρά αφορούν οι αμφιβολίες.

Έτσι, όμως, οικονόμησε τά πράγματα ο Κύριος, γιά νά δοκιμάζεται η ειλικρίνεια τής αναζητήσεώς Του από τίς ψυχές μας, καθώς καί η ταπείνωσή μας.

Βλέπετε, ο Θεός καί τά έργα Του προσεγγίζονται καί γνωρίζονται μόνο μέ τήν ταπείνωση. Πιστεύετε πώς όπου είναι ο Θεός καί η αλήθειά Του, δηλαδή παντού, όλα θά πρέπει νά πλημμυρίζουν μέ φώς, νά γίνονται αντιληπτά μέ τίς αισθήσεις, νά εμπνέουν δυνατά τίς ψυχές, νά κραυγάζουν γιά τή θειότητά τους!

Δέν αντιλαμβάνεστε ότι, μέ τό νά σκέπτεστε έτσι, θέλετε νά καθορίζετε εσείς τό πώς πρέπει νά ενεργεί ο Θεός; Καί τούτο, όπως αναμφίβολα θά συμφωνήσετε, είναι αδιανόητο, γιατί, άν συνέβαινε, θά διασάλευε τή φυσική τάξη τών πραγμάτων.

Τά έργα τού Θεού αυτά καθαυτά είναι ακριβώς θεία, η θειότητά τους όμως είναι καλυμμένη μ ένα αόρατο παραπέτασμα. Γιατί; Έτσι θέλησε ο Θεός -τούτο μόνο έχω νά πώ. Οι βουλές τής θείας Σοφίας καί Αγάπης είναι ανεξιχνίαστες.

Δέν υπάρχει αμφιβολία, πάντως, πώς ανέκφραστη ομορφιά καί άπλετο φώς κρύβονται πίσω από τό παραπέτασμα, πού δέν αφήνει τούς άπιστους ανθρώπους νά δούν τήν αλήθεια.

Λέει ο απόστολος «μολονότι είναι αόρατες καί η αιώνια δύναμη τού Θεού καί η θεϊκή Του ιδιότητα, οι άνθρωποι μπορούν νά τίς δούν καί νά τίς εννοήσουν, από τότε πού έγινε ο κόσμος, μέσω τών δημιουργημάτων Του» (Ρωμ.1,20).

Ποιοί άνθρωποι, όμως; Μόνο οι πιστοί καί καλοπροαίρετοι. Καί όχι, βέβαια, οι τυπικά πιστοί, αλλά εκείνοι πού ζούν θεάρεστα. Πρέπει νά σπάσεις τό καρύδι, γιά νά βρείς καί νά γευθείς τή ψίχα του, τή νόστιμη καί θρεπτική.

Ο Κύριος δέν αποκαλύπτει τά μυστήριά Του σέ όλους καί δέν πετάει τά μαργαριτάρια στούς χοίρους. Γι αυτό καί στό λαό μιλούσε γιά τή βασιλεία Του μέ παραβολές. Όσοι είχαν τίς πνευματικές προϋποθέσεις, τίς κατανοούσαν καί φωτίζονταν από τήν αλήθεια.

Οι σπόροι, πού πέφτουν στή γόνιμη γή, θαρρείς πώς σαπίζουν καί χάνονται. Όμως, μέ τή δύναμη πού έχει βάλει μέσα τούς ο Θεός, βλαστάνουν καί αυξάνονται καί δίνουν καρπό πολύ. Έτσι γίνεται καί μέ τούς σπόρους τού θείου λόγου.

Σπέρνονται σ όλων τών ανθρώπων τίς καρδιές, βλαστάνουν όμως μόνο στίς γόνιμες. Η πίστη δέν μειώνεται σέ τίποτε από τό γεγονός ότι δέν πιστεύουν όλοι. Μή κοιτάτε τούς απίστους. Κοιτάξτε τούς αληθινά πιστούς καί διαπιστώστε τί απολαμβάνουν μέσω τής πίστεως.

Η χριστιανική πίστη δέν είναι ένα φιλοσοφικό σύστημα, αλλά τρόπος ανορθώσεως τού πεσμένου ανθρώπου από τόν Θεάνθρωπο Χριστό μέ τή χάρη τού Αγίου Πνεύματος.

Παρατηρήστε, λοιπόν, οποιονδήποτε ακολουθεί τ αχνάρια τού Κυρίου. Καί θά δείτε πώς αυξάνεται σιγά-σιγά, πώς ωριμάζει πνευματικά καί γίνεται μέγας, όσο κι άν είναι ασήμαντος γιά τόν κόσμο. Νά, λ.χ., ο στάρετς Σεραφείμ τού Σάρωφ ήταν άνθρωπος απλοϊκός, αγράμματος. Καί πού έφτασε;

Μ ένα του λόγο έκλεινε τό στόμα τών πολυδιαβασμένων απίστων: «όσους ο κόσμος θεωρεί μωρούς, εκείνους διάλεξε ο Θεός γιά νά ντροπιάσει τελικά τούς κατά κόσμον ισχυρούς καί όσους ο κόσμος θεωρεί παρακατιανούς καί περιφρονημένους, εκείνους διάλεξε ο Θεός, τά μηδενικά, γιά νά καταργήσει όσους θαρρούν πώς είναι κάτι.» (Α Κορ. 1:27-28).

Έτσι μεταμορφώνει η θεία χάρη όλους όσοι τής παραδίνονται. Ο Κύριος, λοιπόν, σάς καλεί στή πίστη. Θέλει τή σωτηρία σας. Καί θά σωθείτε, άν ακούσετε τή φωνή Του καί Τόν ακολουθήσετε σταθερά, αταλάντευτα. Γιά χάρη Εκείνου, πού τόσο σάς αγαπά, ποδοπατήστε κάθε αμφιβολία.

Έτσι θά Τού προσφέρετε τή μεγαλύτερη θυσία, γιά τήν οποία θά σάς ανταποδώσει πολλά. Οι αμφιβολίες είναι ζιζάνια, πού σπέρνει ο εχθρός στό χωράφι τής ψυχής σας, ανάμεσα στά στάχυα τού σιταριού. Γιατί τόν αφήνετε νά απεργάζεται τήν καταστροφή σας;

Διώξτε τον καί πλησιάστε τό Σωτήρα μας, πού σάς απλώνει φιλόστοργα τό χέρι Του. Νά ταπεινωθείτε, γιατί, όπως σάς είπα, μόνο στούς ταπεινούς αποκαλύπτεται ο Θεός. Νά προσεύχεστε, γιατί η προσευχή σάς περιτειχίζει καί σάς προφυλάσσει από τίς επιθέσεις τού πονηρού.

Καί νά πάρετε στερεή απόφαση: Ποτέ νά μή δέχεστε λογισμό αμφιβολίας. Μέ τήν πρώτη εμφάνισή του, νά τόν πετάτε έξω από τή διάνοιά σας δίχως συζήτηση, όσο εύλογος κι άν φαίνεται. Έτσι θά βάλετε τέρμα σέ όλες τίς πλεκτάνες τού εχθρού.