Πότε ξεκινά η Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου 2021;
Την Κυριακή 1 Αυγούστου ξεκινά η Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου 2021.
Σε τι διαφέρει φέτος η Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου 2021
Διαφέρει στο γεγονός πως ξεκινά την Κυριακή 1 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία δεν κάνουμε αυστηρή νηστεία, αλλά έχουμε κατάλυση οίνου και ελαίου.
Πως νηστεύουμε
Από 1 Αυγούστου μέχρι και 14 Αυγούστου, νηστεύουμε προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η νηστεία είναι αυστηρή.
Ψάρι τρώμε μόνο στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας στις 6 Αυγούστου και φυσικά Σάββατο και Κυριακή έχουμε κατάλυση οίνου και ελαίου.
Γιατί νηστεύουμε;
Λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης για το σκοπό της νηστείας
Σκοπός των είναι η κάθαρσις τής ψυχής από τών αμαρτιών, η ειρήνη τής καρδίας, η ένωσις μετά τού Θεού· μάς γεμίζουν μέ υιοθεσίαν καί ευλάβειαν, καί μάς δίδουν παρρησίαν ενώπιον τού Θεού.
Υπάρχουν, πράγματι, πολύ σπουδαίοι λόγοι διά τήν νηστείαν καί τήν εξομολόγησιν εξ όλης μας τής καρδίας. Ανεκτίμητος αμοιβή θά μάς δοθή δι’ εργασίαν καί μόχθον ευσυνείδητον.
Έχουν άραγε πολλοί από ημάς τό αίσθημα τής υιϊκής αγάπης πρός τόν Θεόν; Τολμούν άραγε πολλοί από ημάς χωρίς καταδίκην καί μέ παρρησίαν νά προσκαλούν τόν εν ουρανοίς Πατέρα καί νά λέγουν: «Πάτερ ημών!»; Ή τουναντίον δέν υπάρχει ώστε καί νά ακουσθή τοιαύτη υιϊκή φωνή εις τάς καρδίας μας, αι οποίαι έχουν νεκρωθή από τάς ματαιότητας τού κόσμου καί τήν προσήλωσιν εις τά πράγματά του καί τάς απολαύσεις; Ή μήπως πολύ μακράν από τάς καρδίας μας ευρίσκεται ο Ουράνιος Πατήρ ημών; Καί δέν νομίζομεν άραγε ότι ο Θεός είναι εκδικητής, ημείς οι οποίοι απεμακρύνθημεν από Αυτόν εις χώραν μακρινήν;
Ναί, όλοι ημείς ένεκα τών αμαρτιών μας είμεθα άξιοι τής δικαίας του οργής καί τιμωρίας καί είναι θαυμαστόν πόσον μακρόθυμος καί υπομονητικός είναι απέναντι ημών, ώστε νά μή μάς πατάσση όπως τήν άκαρπον συκήν.
Άς σπεύσωμεν νά Τόν εξιλεώσωμεν μέ μετάνοιαν καί δάκρυα. Άς εισέλθωμεν εις τόν εσωτερικόν μας άνθρωπον, άς εξετάσωμεν τάς ακαθάρτους μας καρδίας μέ πάσαν αυστηρότητα· καί όταν ίδωμεν πόσαι ακαθαρσίαι τηρούν αυτάς μακράν από τήν Θείαν Χάριν, τότε θά αναγνωρίσωμεν ότι είμεθα πνευματικώς νεκροί. Υπόφερε τάς οδύνας καί τούς πόνους τής εγχειρήσεως, διά νά δυνηθής νά επανακτήσης μετά ταύτα τήν υγείαν σου (τούτο λέγων εννοώ τήν εξομολόγησιν).
Τούτο σημαίνει ότι κατά τήν εξομολόγησιν οφείλεις νά ομολογής όλας τάς πράξεις τής αισχύνης εις τόν πνευματικόν, χωρίς νά αποκρύπτης τί, μολονότι τούτο είναι δυνατόν νά είναι οδυνηρόν, επαίσχυντον καί ταπεινωτικόν.
Άλλως η πληγή θά μένη αθεράπευτος, θά πονή, θά υποσκάπτη τήν πνευματικήν υγείαν σου καί θά είναι ζύμη διά τάς πνευματικάς αδυναμίας σου ή τάς αμαρτωλάς σου συνηθείας καί τά πάθη.
Ο ιερεύς είναι πνευματικός ιατρός. Επιδείκνυε εις αυτόν τάς πληγάς σου, χωρίς νά εντρέπεσαι, ειλικρινώς, φανερά, μέ υιϊκήν πεποίθησιν καί εμπιστοσύνην, διότι ο εξομολόγος είναι ο πνευματικός πατήρ σου, ο οποίος θά ώφειλε νά σέ αγαπά περισσότερον τού πατρός καί τής μητρός σου· διότι η αγάπη τού Χριστού είναι υψηλότερα από κάθε σαρκικήν, φυσικήν αγάπην.
Εκείνος θά απαντήση διά σέ εις τόν Θεόν. Διατί η ζωή μας έγινε τόσον ακάθαρτος, τόσον γεμάτη από πάθη καί αμαρτωλάς συν ήθειας; Διότι πολλοί αποκρύπτουν τάς πνευματικάς πληγάς καί τούς πόνους των, ένεκα τού οποίου πονούν διαρκώς καί ερεθίζονται· καί τοιουτοτρόπως δέν είναι δυνατόν νά δώση εις αυτούς κανείς κανένα ιατρικόν.
«Άν πέσης, σήκω καί θά σωθής»· είσαι αμαρτωλός, διαρκώς πίπτεις, μάθε πώς πρέπει νά εγείρεσαι· πρόσεξε πολύ νά αποκτήσης αυτήν τήν σοφίαν. Η σοφία συνίσταται εις τούτο: νά μάθης εκ στήθους τόν Ψαλμόν «Ελέησόν με ο Θεός, κατά τό μέγα ελεός Σου», τόν οποίον ενέπνευσεν εις τόν βασιλέα καί προφήτην Δαβίδ τό Ά γι ον Πνεύμα, καί νά λέγης αυτόν μέ ειλικρινή πίστιν καί πεποίθησιν, μέ καρδίαν ταπεινήν καί συντετριμμένην.
Μετά τήν ειλικρινή μετάνοιάν σου, η οποία εκφράζεται εις τούς λόγους τού Βασιλέως Δαβίδ, η συγχώρησις τών αμαρτιών σου εκ μέρους τού Κυρίου αμέσως θέλει λάμψη επί σού, καί αι πνευματικαί δυνάμεις σου θά ειρηνεύσουν.
«Τόν γάρ μή γνόντα αμαρτίαν υπέρ ημών αμαρτίαν εποίησεν, ίνα ημείς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεού εν αυτώ» (Β/ Κορ. 5, 21), λέγεται περί τού Χριστού. Θά αισχυνθής λοιπόν ύστερον από αυτούς τούς λόγους νά αναγνωρίσης οιανδήποτε αμαρτίαν σου ή νά αναλάβης τήν μομφήν δι’ αμαρτίαν τήν οποίαν δέν διέπραξας;
Άν Αυτός ο Υιός τού Θεού έγινεν ένοχος αμαρτίας, μολονότι ήτο αναμάρτητος, καί σύ πρέπει νά δεχθής τήν μομφήν διά κάθε αμαρτίαν μέ πραότητα καί αγάπην (διότι είσαι πράγματι αμαρτωλός), νά δεχθής τήν μομφήν μέ ταπείνωσιν καί υποταγήν, καί διά τάς αμαρτίας ακόμη διά τάς οποίας δέν είσαι ένοχος. Χάρις εις τήν πίστιν μας μόνον, τά πνευματικά όρη ήτοι τά ύψη καί τά βάρη τών αμαρτιών μετακινούνται. Διά τούτο, όταν οι χριστιανοί απαλλάσσωνται από τό βάρος τών αμαρτιών των διά τής μετανοίας καί εξομολογήσεως, ενίοτε λέγουν: «Δόξα τώ Θεώ, βουνό ολόκληρο έπεσεν από τούς ώμους μου».
orthodoxia.online
