Ιεροσόλυμα: Η εορτή του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού

1173

: Πανηγυρικά εορτάστηκε η μνήμη του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού στα Ιεροσόλυμα.

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εξέδωσε ανακοινωθέν στο οποίο περιγράφεται το χρονικό της εορτής.

Αναλυτικά:

Το Σάββατον, 7ην/20ην Μαΐου 2023, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η εορτή του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού.

Κατά την εορτην ταύτην η Εκκλησία, ιδία η των Ιεροσολύμων αναμιμνήσκεται ότι π το έτος 351, επί των ημερών της Αρχιερατείας του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Κυρίλλου και επί των ημερών της Αγίας Πεντηκοστής περί την τρίτην ώραν της ημέρας εφάνη σταυρός εξ αστέρων λαμπρών απλουμένων από του Φρικτού Γολγοθά έως του Όρους των Ελαιών γενόμενος εμφανέστατατος εις πάντας τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ.

Πηγήν του γεγονότος τούτου αποτελεί ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Κύριλλος εις την επιστολήν αυτού προς Κωνστάντιον τον βασιλέα, υιόν του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Προς τιμήν του γεγονότος τούτου ετελέσθη θεία Λειτουργία επί του Φρικτού Γολγοθά, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους, συλλειτουργούντων των Ιερέων του Ναού της Αναστάσεως και των Αρχιμανδριτών Νεκταρίου, Μελετίου και Κλαυδίου του π. Χάδερ και του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και του διακόνου π. Δοσιθέου, ψάλλοντος του Ιεροδιακόνου π. Συμεών μετά των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής Σιών και μετέχοντος ευλαβούς εκκλησιάσματος εξ εντοπίων και προσκυνητών.

Άμα τη Απολύσει της θείας Λειτουργίας ήρξατο από του Προσκυνήματος της Αγίας Αποκαθηλώσεως λιτανεία τρις πέριξ του Αγίου Τάφου, τη συμμετοχή των Αρχιερέων της Αδελφότητος και παντός του εκκλησιάσματος.

Μετά ταύτην προ του Κουβουκλίου του Αγίου Τάφου ανεγνώσθη το Ιερόν Ευαγγέλιον της Αναστάσεως και η επιστολή του Αρχιεπισκόπου Κυρίλλου ελληνιστί και αραβιστί, η περιγράφουσα το γεγονός τούτο, παρατιθεμένη ενταύθα ως έπεται:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΝ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ

«Περί του εν ουρανοίς φανέντος σημείου του Σταυρού εκ φωτός εν Ιεροσολύμοις οφθέντος

Βασιλεί Θεοφιλεστάτω και ευσεβεστάτω

Κωνσταντίω Αυγούστω,

Κύριλλος, ο εν Ιεροσολύμοις Επίσκοπος,

εν Κυρίω χαίρειν

Επί μεν του Θεοφιλεστάτου και μακαρίας μνήμης Κωνσταντίνου, του σου Πατρός, το σωτήριον του Σταυρού ξύλον εν Ιεροσολύμοις ηύρηται, της θείας χάριτος, τω καλώς ζητούντι την ευσέβειαν, των αποκεκρυμμένων Αγίων Τόπων παρασχούσης την εύρεσιν. Επί δε σου, Δέσποτα, Πανευσεβέστατε Βασιλεύ, προγονικήν ευσέβειαν μείζονι τη προς τον Θεόν ευλαβεία νικώντος, ουκ από γης λοιπόν, αλλ’ εξ ουρανών τα θαυματουργήματα και του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, του Μονογενούς Υιού του Θεού, το της κατά του θανάτου νίκης τρόπαιον, ο μακάριος λέγω Σταυρός, φωτός μαρμαρυγαίς απαστράπτων εν Ιεροσολύμοις ώφθη.

Εν γαρ ταίς αγίαις ταύταις ημέραις της Αγίας Πεντηκοστής, Νόνναις Μαΐαις, περί τρίτην ώραν, παμμεγέθης Σταυρός εκ Φωτός κατεσκευασμένος, εν ουρανώ, υπεράνω του Αγίου Γολγοθά και μέχρι του αγίου Όρους των Ελαιών, εκτεταμένος εφαίνετο. Ουχ ενί και δευτέρω μόνον φανείς, αλλά παντί τω της Πόλεως πλήθει φανερώτατα δειχθείς. Ουχ ως αν τις νοήσειεν, οξέως κατά φαντασίαν παραδραμών· αλλ’ επί πλείοσιν ώραις υπέρ γην οφθαλμοφανώς θεωρούμενος, και ταίς απαστραπτούσαις μαρμαρυγαίς τας ηλιακάς ακτίνας νικήσας· η γαρ αν υπ’ αυτών νικώμενος εκαλύπτετο, ει μη δυνατωτέρας ηλίου τοις ορώσι παρείχε τας λαμπηδόνας. Ως άπαν μεν αθρόως εξ αυτής εις αγίαν Εκκλησίαν επιδραμείν το της πόλεως πλήθος, τω της Θεοπτείας φόβω μετ’ ευφροσύνης κατασχεθέν· νέων άμα και πρεσβυτέρων, ανδρών τε και γυναικών και πάσης ηλικίας και μέχρις αυτών ήδη των κατ’ οίκους θαλαμευομένων κορών· εντοπίων τε και ξένων, Χριστιανών τε άμα, και των αλλαχόθεν επιδημούντων εθνικών. Ομοθυμαδόν δε πάντων, ως εξ ενός στόματος Χριστόν Ιησούν, τον Κύριον ημών, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον θαυματοποιόν ανυμνούντων έργω τε και πείρα παραλαβόντων, ότι Χριστιανών το δόγμα το πανευσεβές, ουκ εν πειθοίς σοφίας εστί λόγοις, αλλ’ εν αποδείξει πνεύματος και δυνάμεως· ουχ υπ’ ανθρώπων μόνον καταγγελλόμενον, αλλ’ εξ ουρανών θεόθεν μαρτυρούμενον.

Έτει σωτηρίω τριακοσιοστώ πεντηκοστώ ενί».

Μετά ταύτα ηκολούθησεν άνοδος της Αρχιερατικής συνοδείας εις το Πατριαρχείον η οποία και υπέβαλε τα σέβη αυτής εις τον Μακαριώτατον Πατέρα ημών και Πατριάρχην Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον.

ΦΩΤΟΓΡΦΑΦΙΕΣ: