Υποδοχή της Εικόνας της Παναγίας Σηλυβριανής στον Άγιο Νεκτάριο Κυμίνων

Το απόγευμα της Τετάρτης, 8ης Νοεμβρίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου Κυμίνων…

όπου υποδέχθηκε την Ιερά Εικόνα της Παναγίας Σηλυβριανής από την Ιερά Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και πλήθους ευλαβών πιστών.

Εν συνεχεία ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, ενώ κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τον Μητροπολίτη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανο και προς τον π. Ηλία Κωνσταντινίδη, ο οποίος συνόδευσε την Ιερά Εικόνα, αναφέροντας μεταξύ άλλων:

«Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγί­νης τον έφορον … Νεκτάριον τιμή­σω­μεν πιστοί».

Αυτόν τον μεγάλο ιεράρχη της Εκ­κλησίας μας, αυτόν τον προσφι­λη και θαυματουργό άγιο, τον άγιο Νεκτάριο επίσκοπο Πενταπόλεως, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο ιερός μας ναός, συγκεντρωθήκαμε για να τιμήσουμε και εμείς απόψε με τον πανηγυρικό Εσπερινό της μνήμης του.

Συγκεντρωθήκαμε όμως για να τιμήσουμε μαζί με τον εορταζό­μενο άγιο και την Υπεραγία Θεο­το­κο, την οποία και ο ίδιος ο άγιος τιμούσε υπερβαλλόντως, καθώς προ ολίγου είχαμε την ευλογία να υποδεχθούμε την ιστορική και θαυματουργό εικόνα της Παναγίας της Σηλυβριανής, την οποία με την άδεια και την ευλογία του Σεβα­σμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλίπ­πων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στε­φάνου μετέφερε ο προιστάμενος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του αγίου Ιωάννου του Προ­δρόμου Καβάλας, π. Ηλίας Κωνσταντινίδης, όπου θησαυρίζεται, ανταποκρινόμενοι στην παράκληση της ενορίας των Κυμίνων και της Ιεράς μας Μητρο­πόλεως.

Ενώπιον της ιεράς και χαριτο­βρυ­του εικόνος της Παναγίας της Σηλυβριανής, την οποία μετέφε­ραν από τη Σηλύβρια της Ανατο­λικής Θράκης, τη γενέτειρα του αγίου Νεκταρίου, στην Καβάλα οι πρόσφυγες το 1922, προσευχόταν ο άγιος Νεκτάριος από μικρό παιδί, αλλά και είχε σε όλη του τη ζωή ένα αντίτυπό της, ακόμη και όταν συνέθετε τους ωραίους εκείνους και κατανυκτικούς ύμνους προς την Υπεραγία Θεοτόκο, που όλοι γνωρίζουμε, το «Αγνή Παρθένε, Δέσποινα».

Γι᾽ αυτό και είμεθα ευγνώμονες τόσο προς τον Σεβασμιώτατο Άγιο Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, για την ανταπόκριση στην παρά­κλη­ση μας και την ευλογία του, όσο και προς τον αιδεσιμολογιώτατο π. Ηλία, ο οποίος υπεβλήθη στον κόπο να μεταφέρει την ιερά αυτή και ιστορική εικόνα με την ευκαιρία της εορτής του αγίου Νεκταρίου, ώστε να την προσκυνήσουμε και να λάβουμε τη χάρη και την ευλογία της, και συγ­χρόνως να διδαχθούμε και εμείς από την ευλάβεια του αγίου Νε­κτα­ρίου προς την Κυρία Θεοτόκο.

ADVERTISING

Και είχε όντως μεγάλη ευλάβεια προς την Παναγία μας ο άγιος Νε­κτάριος, γιατί την αισθανόταν ως πραγματική μητέρα του, όπως και είναι η Υπεραγία Θεοτόκος για όλους τους χριστιανούς. Την αισθανόταν ως πραγματική μητέρα, στην οποία εμπιστευόταν τους πόθους και τις λαχτάρες του, τους φόβους και τις αγωνίες του, τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, και όταν ήταν παιδί μιάς φτωχής οικογένειας στη Σηλύβρια, αλλά και αργότερα, όταν αντιμετώπισε ως νεαρός μαθητής στην Κωνστα­ντι­νούπολη την κακία των ανθρώ­πων, και ακόμη περισσότερο όταν υπέ­φερε άδικα και αναίτια διωγ­μούς και συκοφαντίες, τις οποίες υποκινούσε η ζήλεια και ο φθόνος ορισμένων κύκλων του Πατριαρ­χείου Αλεξανδρείας, όπου διακο­νού­σε ο άγιος, αλλά και αργότερα, όταν ήρθε στην Ελλάδα και όταν προ­σπάθησε να ιδρύσει την Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.

Όλα αυτά, τα οποία υπέμενε ο άγιος Νεκτάριος, τα εμπιστευόταν στην Υπεραγία Θεοτόκο. Στη χάρη της εύρισκε παρηγορία και ενί­σχυ­ση για να συνεχίσει. Τη δική της βοήθεια επεκαλείτο, και από τη μητρική της αγάπη αντλούσε δυ­να­μη για να μην λυγίσει, για να μην διαμαρτυρηθεί, αλλά να υπο­μεί­νει την αδικία και την κακία των ανθρώπων, έχοντας εμπιστο­σύνη στη δική της μέριμνα και στις δικές της πρεσβείες προς τον Υιό της.

Από την Υπεραγία Θεοτόκο διδά­χθηκε ο άγιος Νεκτάριος τη σιωπή· και όπως η Παναγία μας στεκόταν σε όλη της τη ζωή σιωπηλή δίπλα στον Υιό της, τον Κύριό μας, έτσι και ο άγιος Νεκτάριος υπέμενε σιωπηλός τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, μιμούμενος το παρά­δειγ­μα της.

Με αυτό τον τρόπο βάδισε ο άγιος Νεκτάριος τον δύσκολο δρόμο της ζωής του και αντιμετώπισε με πρα­ο­τητα και ανεξικακία την εχθρό­τητα και την κακία ακόμη και των «οικειακών» του, όπως λέγει ο Χρι­στος, μέσα στην Εκκλησία. Και έτσι αγιάσθηκε από τον Θεό και έλαβε και τη χάρη των θαυμάτων, τα οποία επιτελεί για τη σωτηρία των ανθρώπων.

Εορτάζοντας τη μνήμη του από σήμερα και έχοντας την ευλογία να προσκυνούμε τη χαριτόβρυτη εικό­να της Παναγίας της Σηλυβριανής που προσκυνούσε και εκείνος, και η οποία μας κάνει πιο αισθητή την παρουσία του ανάμεσά μας, αλλά και ψάλλοντας την Ακολουθία του, την οποία συνέθεσε ο νέος άγιος της Εκκλησίας μας, ο όσιος Γεράσι­μος ο Υμνογράφος, ο Μικραγιαννανίτης, ο οποίος νεα­ρο παιδί είχε γνωρίσει προσωπικά τον άγιο Νεκτάριο στην Αθήνα, όταν ήταν διευθυντής στη Ριζάρειο, ας διδαχθούμε από τη μεγάλη αγάπη του για την Υπεραγία Θεοτόκο, και ας μάθουμε να καταφεύγουμε πα­ντοτε εν προσευχή στην Παναγία μας, για ο,τι μας απασχολεί, για ο,τι μας θλίβει, για ο,τι έχουμε ανάγκη, επικαλούμενοι και τις πρεσβείες του αγίου Νεκταρίου. Και ας έχουμε την ελπίδα ότι με τη βοήθειά τους θα ανταπεξέλθουμε και εμείς στις δυσκολίες και τους πειρασμούς της παρούσης ζωής και θα αξιωθούμε να κερδίσουμε τη σωτηρία μας.

Θα ήθελα από καρδίας να ευχαριστήσω τον προιστάμενο του ναού των Κυμίνων και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, διότι πάντοτε την ημέρα αυτή του αγίου Νεκταρίου φροντίζουν να ευρίσκεται εδώ, στο Προσκύνημα, μία ιερά εικόνα, ένα ιερό λείψανο, ούτως ώστε να πάρουμε δύναμη, να πάρουμε κουράγιο, να αποκτήσουμε υπομονή, για να αντέξουμε τις δυσκολίες αυτής της ζωής, τις θλίψεις, τις συκοφαντίες, τις κατηγορίες, όλα αυτά τα οποία ετοιμάζει ο πονηρός προκειμένου να κλονίσει τη δική μας εμπιστοσύνη και τη δική μας αγάπη προς τον Θεό.

Ας ευχηθούμε να είναι πλούσια η χάρη της Κυρίας Θεοτόκου και του αγίου Νεκταρίου και στην ενορία σας και στη Μητρόπολή μας αλλά και στην πατρίδα μας.