Ι.Μ. Πατρών: Σε κλίμα βαθειάς συγκίνησης και ιεράς κατάνύξης, τελέσθηκε η Εξόδιος Ακολουθία της Μοναχής Ειρήνης, κατά κόσμον Βασιλικής Ράλλη, την Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Ελεούσης Πατρών.
Της Εξοδίου Ακολουθίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, ο οποίος εκπροσώπησε και τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, του οποίου τις συλλυπητήριες ευχές μετέφερε στην Αδελφότητα της Ιεράς Μονής, καθώς και στους κατά σάρκα συγγενείς της μεταστάσης.
Στην Εξόδιο Ακολουθία συμμετείχε και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, ο οποίος συνδεόταν με την μεταστάσα και βεβαίως με την Αδλεφότητα της Ιεράς Μονής.
Η αείμνηστη Μοναχή Ειρήνη, ήταν μια εμβληματική προσωπικότητα. Η Μικρασιατική Καταστροφή την βρήκε στην κοιλιά της μητέρας της. Ο πατέρας της Νικόλαος Μαραγκός αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους στην καταστροφή και κοσμοχαλασιά εκείνη. Η μητέρα της, θαυματουργικώς διασώθηκε και πήρε της προσφυγιάς τον πικρό και δύσκολο δρόμο και έφτασε κατατρεγμένη και εξουθενωμένη στην Μυτιλήνη, όπου εγεννήθη η Βασιλική, η Μοναχή Ειρήνη, δηλαδή. Εκεί αποφοίτησε από το Ανώτερο Παρθεναγωγείο και τη Γαλλική Σχολή της Μυτιλήνης.
Η Χάρις του Θεού την επέλεξε ως όργανό Του, μαζί με άλλους ευσεβείς χριστιανούς, για την φανέρωση κατά το έτος 1962, των ιερών Λειψάνων των Αγίων Νεοφανών μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, στην Θερμή της Μυτιλήνης ως και της Αγίας Οσιομάρτυρος Ολυμπίας της Πατρινιάς, η οποία ήταν θυγατέρα του Ιερέως, τότε, του Ναού του Αγίου Ανδρέου Πατρών.
Τα γεγονότα, τα οποία, τότε, συγκλόνισαν όχι μόνο την Ορθόδοξη Πατρίδα μας, αλλά και τον κόσμο όλο, με τις εμφανίσεις των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων, τα κατέγραψε η αείμνηστη, όπως τα βίωσε μέσα από τις δικές της φοβερές εμπειρίες.
Η Μοναχή Ειρήνη, υπήρξε έγγαμος. Με τον ευσεβέστατο αείμνηστο σύζυγό της Άγγελο Ράλλη απέκτησαν δύο κόρες.
Τα τελευταία έτη τα έζησε, εν οσιότητι βίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσης Πατρών, τυγχάνουσα της πολλής αγάπης της Καθηγουμένης, Μοναχής Μακαρίας και συμπάσης της Αδελφότητος και βεβαίως του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου.
Η πληροφορία την οποία είχε από παλαιών ετών, ότι θα κοιμηθή ως Μοναχή, εκπληρώθηκε.
Εκατό έτη πέρασαν από την Μικρασιατική Καταστροφή. Η Βασιλική Ράλλη, σε ηλικία 100 ετών, με διαύγεια πνεύματος και με τις σωματικές δυνάμεις σε καλό επίπεδο διά την ηλικία της, εδέχθη το μεγάλο και Αγγελικό Σχήμα, από τα χέρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου, λαβούσα το όνομα, Ειρήνη, προς τιμήν της Οσιοπαρθενομάρτυρος Ειρήνης, της Ειρηνούλας, όπως την αποκαλούσε η αείμνηστη, της μικρής δηλαδή, νεομάρτυρος της Θερμής της Μυτιλήνης. Η κουρά της ετελέσθη σε κλίμα βαθειάς συγκίνησης, με τον Σεβασμιώτατο να αναφέρεται στις μαρτυρικές και αλησμόνητες πατρίδες της Μικράς Ασίας, της γης της Ιωνίας, στα άγια χώματα, τα ποτισμένα με αίματα Ηρώων και Mαρτύρων της Πίστεως και της Πατρίδος μας, αλλά και με αναφορά στην συγκινητική διαδρομή της εκατοντάχρονης Μοναχής.
Με την κουρά της Μοναχής Ειρήνης, άρχισαν οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης των Αγίων και Μαρτύρων Κληρικών και Λαικών, των φρικτοίς βασάνοις και μαρτυρίοις, τελειωθέντων στην αγιασμένη γη της Μικρασίας, αλλά τιμής και μνήμης και για τους πρόσφυγες εκείνης της καταστροφής.
Και οποία σύμπτωσις. Λήγοντος του έτους 2022, με την συμπλήρωση δηλαδή, 100 ετών από τις μαρτυρικές εκείνες ώρες και ημέρες που σφάδαζε αιμόφυρτη, ουχί μόνον η Σμύρνη και οι άλλες Ελληνικές πόλεις της καθ’ ημάς Ανατολής, αλλά ολόκληρη η Ελλάδα, λήγοντος λέγομεν, αυτού του έτους, έκλεισαν οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών για την Μικρασία και τους Μάρτυρες της με την κοίμηση και την εξόδιο Ακολουθία της ευλαβεστάτης Μοναχής Ειρήνης.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος στον επικήδειο λόγο του, με τρόπο γλαφυρό και εξόχως συγκινητικό, αναφέρθηκε στην προσωπικότητα της μεταστάσης, στους διωγμούς και κατατρεγμούς, στην προσφυγιά και στις πολλές δυσκολίες επιβίωσής της, στην επισκίασή της από την χάρη του Θεού, στην θαυμαστή σχέση της με τους Νεοφανείς Αγίους της Θερμής της Μυτιλήνης, των οποίων τα Λείψανα ευρέθησαν σε χωράφι που είχε αγοράσει ο πατέρας της, στην οικογενειακή της εν γένει πορεία και στην οσιακή εν τη Μονή της Ελεούσης βιοτή κατά τα τελευταία έτη της ζωής της, ως και στην εν Κυρίω, εν ειρήνη, μετάστασή της.
Επίσης, αναφέρθη στα τάλαντα που είχε από τον Θεό όπως ποίηση και πεζογραφία. Συνέγραψε ωραιότατα και αποκαλυπτικά βιβλία για τους Νεοφανείς Αγίους και για τον πόνο της Μικράς Ασίας. Ακόμη ανεφέρθη στην αγαπώσα, όλους, καρδία της, στην γλυκύτητά της, στην εν Κυρίω χαρά η οποία κατηύγαζε όλη την ύπαρξή της, στην μεγάλη ευλάβειά της και στην συμμετοχή της στην Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας, αλλά και στο μεγάλο πόνο που είχε στην καρδιά της για την Πατρίδα της, τα Μοσχονήσια, για όλη την Μικρά Ασία, για τις αλησμόνητες εκείνες Πατρίδες και για τον πόθο να ξαναγυρίσουν οι κατατρεγμένοι στις πνευματικές τους κοιτίδες για τις οποίες πάντα δάκρυζε και εκ βαθέων προσευχόταν.
Το αγιασμένο χώμα της Αχαικής γης, η μάνδρα της Μονής της Ελεούσης, είπε κλείνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, θα κρύψει φιλόστοργα το σκήνωμά της, ως και τους πόθους της για τις μαρτυρικές πατρίδες.
Από κεί θα αναστηθή, εν τη ώρα Κυρίου και θα ατενίση μέσα από την διάσταση της εν Χριστώ τω Κυρίω ημών Ελευθερίας, την αιώνια πραγματικότητα και ζωή…».