Λαγκαδά Ιωάννης: Νωρίς το πρωί Κυριακής 15 Νοεμβρίου κοιμήθηκε ο Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης και η είδηση αναστάτωσε το περιβάλλον του αφού ο Ιεράρχης μέχρι και αργά το βράδυ του Σαββάτου ήταν σε επικοινωνία μαζί τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ope.gr από το περιβάλλον της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, ο Μητροπολίτης εκοιμήθη στo νοσοκομείο Παπαγεωργίου όπου εισήχθη την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2020.
Ο Μακαριστός Μητροπολίτης μίλησε για τελευταία φορά χθες το βράδυ με τους συνεργάτες του και μάλιστα τους είπε πως έπρεπε να τελεσθεί δέηση για την απαλλαγή από τον κορωνοϊό.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης είχε πολλά υποκείμενα νοσήματα καθώς ήταν ζαχαροδιαβητικός.
Ανακοίνωση για τον θάνατο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λαγκαδά, εξέδωσε το νοσοκομείο Παπαγεωργίου, όπου και νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες, έχοντας εμφανιστεί θετικός στον κορωνοϊό.
Όπως αναφέρει το νοσοκομείο, η κατάστασή του επιδεινώθηκε, εμφάνισε λοίμωξη του αναπνευστικού Covid-19 και σήμερα το πρωί (06:36) κατέληξε από καρδιοαναπνευστική ανακοπή. Ο μακαριστός Μητροπολίτης έπασχε από υποκείμενα νοσήματα.
Ο ίδιος ωστόσο χθες βράδυ είχε ενημερώσει τους συνεργάτες του, ότι θα έδινε γραπτή ανακοίνωση προς το ποίμνιό του για παρηγοριά και στήριξη μιας και σήμερα αρχίζει η νηστεία των Χριστουγέννων.
Σε λίγη ώρα η Ιερά Μητρόπολη αναμένεται να εκδώσει σχετική ανακοίνωση για την κοίμηση του Μητροπολίτη ενώ να σημειώσουμε ότι υπήρχαν πολλές αναφορές στο ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης είχε βρεθεί θετικός στον κορονοϊό γεγονός που ως την ώρα που εξέδωσε ανακοίνωση το νοσοκομείο Παπαγεωργίου δεν είχε γίνει γνωστό.
Βιογραφικό του μακαριστού Μητροπολίτη
Εγεννήθη εις τήν Θεσσαλονίκην τό έτος 1958. Απεφοίτησε τής Εκκλησιαστικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης τό έτος 1979 καί τού Τμήματος Ποιμαντικής καί Κοινωνικής Θεολογίας τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τό 1982.
Τό έτος 1982, χειροτονείται Διάκονος εις τήν Ιεράν Μητρόπολιν Θεσσαλονίκης καί αναλαμβάνει τήν διεύθυνσιν τού Γραφείου Νεότητος τής Ιεράς Μητροπόλεως, λαβών μέρος καί εις τάς εργασίας τού Συνεδρίου Νεότητος τής Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος.
Τό έτος 1983 χειροτονείται Πρεσβύτερος, λαβών τό οφφίκιον τού Αρχιμανδρίτου καί τοποθετείται ως Ιερατικώς Προϊστάμενος εις τόν Ιερόν Ναόν τών Αγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, εις τόν οποίον υπηρετεί μέχρι τό έτος 1994. Επί τών ημερών τής προϊσταμενίας του λαμβάνουν χώρα, μέ κάθε λαμπρότητα, τά εγκαίνια τού Ιερού Ναού, στά οποία, εκτός από πλειάδα Αρχιερέων, παρέστη ο Πρόεδρος τής Δημοκρατίας, τό Υπουργικό Συμβούλιο, εκπρόσωποι τής Αντιπολιτεύσεως καί πλήθος λαού.
Από τό έτος 1983 υπηρετεί ως Ηγουμενοσύμβουλος τής Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας, από τό έτος δέ 1994 υπηρετεί ως καθηγούμενος αυτής έως καί σήμερον. Εις τήν εν λόγω Ιεράν Μονήν, πέραν τών μοναχών αυτής, φιλοξενεί κληρικούς προερχομένους από ξένες χώρες καί οι οποίοι εκμανθάνουν τήν ελληνικήν γλώσσαν καί σπουδάζουν εις τήν Θεολογικήν Σχολήν μεταπτυχιακάς καί διδακτορικάς σπουδάς.
Τό 1994 τοποθετείται εις τόν Ιερόν Ναόν τού Πολιούχου Αγίου Δημητρίου ως Προϊστάμενος καί εκ παραλλήλου αναλαμβάνει τά καθήκοντα τού Πρωτοσυγκέλλου τής Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Ο χειροτονήσας αυτόν Αρχιερεύς Μακαριστός Παντελεήμων ο Β΄ καί τοποθετήσας αυτόν εις τήν υπεύθυνον θέσιν τού Πρωτοσυγκέλλου, τού αναθέτει επίσης καθήκοντα Προεδρεύοντος ευαγών Ιδρυμάτων τής πόλεως. Συγκεκριμένα, από τού έτους 1992 μέχρι τού έτους 2004 εις τό Παπάφειον Ορφανοτροφείον καί από τού έτους 1994 μέχρι τού έτους 2004 εις τό Χαρίσειον Γηροκομείον, εις τό πνευματικοφιλανθρωπικόν Ίδρυμα Πάντων τών Αγίων τών εν Θεσσαλονίκη, εις τήν Σχολικήν Εφορείαν τής Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής, εις τό Συμβούλιον τής Σχολής Βυζαντινής Μουσικής τής Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης καθώς καί εις τό Κοινωφελές Ίδρυμα Παπαδημοπούλου.
Συνέγραψε άρθρα καί μελέτες θεολογικού περιεχομένου. Έλαβε μέρος διά εισηγήσεων εις Θεολογικά Συνέδρια. Εδίδαξεν εις Κατηχητικά Φροντιστήρια ως καί εις τήν Σχολήν Μετεκπαιδεύσεως Κληρικών τής Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Επί εικοσαετίαν παρουσίασε ραδιοφωνικάς καί τηλεοπτικάς εκπομπάς εποικοδομητικού καί ομολογιακού περιεχομένου τής Ορθοδόξου Πίστεως.
Εδίδαξεν ως καθηγητής εις τήν Ανωτέραν Εκκλησιαστικήν Σχολήν Θεσσαλονίκης καί επραγματοποίησεν σειρά διαλέξεων αγιολογικού περιεχομένου καί ενδιαφέροντος πέραν τής Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης καί εις άλλας Ιεράς Μητροπόλεις. Επί 18 έτη διηύθυνεν τήν σειράν διαλέξεων «Ακαδημαϊκοί Διάλογοι» εις τήν αίθουσαν τελετών τής Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Τό 1994 ιδρύει Ιερόν Ησυχαστήριον τών Αγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου. Υπηρετεί μέχρι καί σήμερον ως Διευθυντής τού Κέντρου Ορθοδόξου Αγιολογίας υπό τήν Προεδρίαν τού Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου.
Ανεκηρύχθη διδάκτωρ θεολογίας εις τήν Θεολογικήν Ακαδημίαν τής ιστορικής πόλεως Ούζγκοροντ τής Ουκρανίας, εις τήν οποίαν διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής θέματα βιβλικής θεολογίας καί αγιολογίας. Επιμελείται τής συγκροτήσεως καί λειτουργίας τμήματος διδασκαλίας τής ελληνικής γλώσσης εις τήν εν λόγω Θεολογικήν Σχολήν, η οποία ανήκει εις τό Πανεπιστήμιον τών Καρπαθίων. Εις τήν προσπάθειαν αυτήν ουσιαστικόν ρόλον διαδραματίζει ο καθηγητής Ιωάννης Καζάζης τής Φιλοσοφικής Σχολής τού Α.Π.Θ., μέσω τού προγράμματος «Ιάσων».
Παράλληλα πρός τό επιστημονικόν έργον ανέπτυξεν πρότυπον έργον εις τόν τομέα τής φιλανθρωπίας μέ τήν λειτουργίαν συσσιτίου διά τούς αστέγους καί εμπεριστάτους μετανάστας τής πόλεως, μέ τό σύνθημα «κανείς νηστικός τή νύχτα στήν πόλη τής Θεσσαλονίκης», ως επίσης μέ τήν λειτουργίαν πρατηρίου ενδυμάτων πού προσφέρονται δωρεάν στούς εμπεριστάτους αδελφούς μας.
Εξελέγη τήν 10η Μαίου τού 2010 από τήν Ιερά Σύνοδο τής Εκκλησίας τής Έλλάδος ως Μητροπολίτης Λαγκαδά. Η χειροτονία εις Επίσκοπον έγινε τη 16η Μαίου τού 2010 από τόν Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Ιερώνυμο είς τόν Πάνσεπτο Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πολιούχου Θεσσαλονίκης.
Έργα του: «Ο Άγιος Δημήτριος», «Η Βασιλική τού Αγίου Δημητρίου», «Ο Άγιος Γεώργιος», «Ο Ναός τού Αγίου Γεωργίου-Ροτόντα», «Η Μονή Λατόμου», «Η Ιερά Μονή Αγίας Θεοδώρας», «Η Εκκλησία ως Κοινωνία τών Αγίων», «Τό νόημα καί τό περιεχόμενο τών εορτών εις τήν Παλαιάν Διαθήκην», «Αι εξορίαι τού Μεγάλου Αθανασίου», «Ο 59ος ψαλμός κατά τόν Άγιον Μάξιμον τόν Ομολογητήν», «Τά Αγιάσματα τής Θεσσαλονίκης» κ.ά.
