Κυριακή των Απόκρεω: «Οταν δέ έλθη ο υιός τού ανθρώπου εν τή δόξη αυτού καί πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού…
καί συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τά έθνη, καί αφοριεί αυτούς απ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τά πρόβατα από τών ερίφων, Καί στήσει τά μέν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τά δέ ερίφια εξ ευωνύμων.
Τότε ερεί ο βασιλεύς τοίς εκ δεξιών αυτού δεύτε οι ευλογημένοι τού πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου. επείνασα γάρ, καί εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, καί εποτίσατέ με, ξένος ήμην, καί συνηγάγετέ με, γυμνός, καί περιεβάλετέ με, ησθένησα, καί επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, καί ήλθετε πρός με.
Τότε αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα καί εθρέψαμεν, ή διψώντα καί εποτίσαμεν; Πότε δέ σε είδομεν ξένον καί συνηγάγομεν, ή γυμνόν καί περιεβάλομεν;
Πότε δέ σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή, καί ήλθομεν πρός σε; Καί αποκριθείς ο βασιλεύς ερεί αυτοίς αμήν λέγω υμίν, εφ όσον εποιήσατε ενί τούτων τών αδελφών μου τών ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.
Τότε ερεί καί τοίς εξ ευωνύμων πορεύεσθε απ εμού οι κατηραμένοι εις τό πύρ τό αιώνιον τό ητοιμασμένον τώ διαβόλω καί τοίς αγγέλοις αυτού. επείνασα γάρ, καί ουκ εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, καί ουκ εποτίσατέ με, ξένος ήμην, καί ου συνηγάγετέ με, γυμνός, καί ου περιεβάλετέ με, ασθενής καί εν φυλακή, καί ουκ επεσκέψασθέ με.
Τότε αποκριθήσονται αυτώ καί αυτοί λέγοντες κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα ή διψώντα ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή εν φυλακή, καί ου διηκονήσαμέν σοι;
Τότε αποκριθήσεται αυτοίς λέγων αμήν λέγω υμίν, εφ όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων τών ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. Καί απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δέ δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον». (Ματθ. κε’ 31-46)
Η τρίτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση. Η ενθύμηση της φοβερής μελλούσης Κρίσεως στην αρχή του Τριωδίου είναι απαραίτητη, διότι απώτερος σκοπός του όλου πνευματικού αγώνα μας είναι να βρεθούμε εκ δεξιών του Δεσπότη Χριστού, κατά τη μεγάλη Kρίση.
Αυτό είναι αποτυπωμένο κάλλιστα στην υπέροχη υμνωδία της ημέρας. Οι άγιοι υμνογράφοι συνέθεσαν διδακτικότατα τροπάρια, τα οποία προτρέπουν τους πιστούς να συναισθανθούν την επερχόμενη βεβαία και φοβερή Κρίση.
Σε ένα από αυτά ψάλλουμε: «Την φοβεράν της κτίσεως, και αρρήτου σου δόξης, ημέραν ενθυμούμενος, φρίττω, Κύριε, όλως και τρέμων φόβω κραυγάζω΄ Επί γης όταν έλθης, κρίναι, Χριστέ, τα σύμπαντα, ο Θεός μετά δόξης, τότε οικτρόν, από πάσης ρύσαί με τιμωρίας, εκ δεξιών σου, Δέσποτα, αξιώσας με στήναι».
Κοντάκιον
Ήχος α.
Όταν έλθης ο Θεός, επί γής μετά δόξης, καί τρέμωσι τά σύμπαντα ποταμός δέ τού πυρός πρό τού Βήματος έλκη, καί βίβλοι ανοίγωνται, καί τά κρυπτά δημοσιεύωνται τότε ρύσαί με, εκ τού πυρός τού ασβέστου, καί αξίωσον, εκ δεξιών σου με στήναι, Κριτά δικαιότατε.
