Παναγία Γοργοεπήκοος – 1 Οκτωβρίου: Η Θαυματουργή Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γοργοεπηκόου βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.
Η γνωστότερη μετά την «Πορταϊτισσα» θαυματουργή εικόνα του Αγίου Όρους είναι αρχαία τοιχογραφία της Παναγίας που βρίσκεται εξωτερικά στον ανατολικό τοίχο της τράπεζας και προς τα δεξιά της εισόδου της.
Το 1664 μ.Χ. ο τραπεζάρης Νείλος, που περνούσε τακτικά μπροστά από την εικόνα κρατώντας στο χέρι αναμμένα δαδιά για την υπηρεσία του στην τράπεζα, άκουσε μια φωνή να του λέει τα εξής:
«Να μην ξαναπεράσεις από εδώ με δαδιά καπνίζοντας την εικονα μου». Ο Νείλος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη φωνή, η οποία όμως σύντομα ξανακούστηκε επιτιμώντας τον μοναχό και αφήνοντάς τον τυφλό.
Οι αδελφοί άρχισαν να περνούν με πολύ ευλάβεια μπροστά από την εικόνα, της κρέμασαν ακοίμητο καντήλι και διέταξαν το νέο τραπεζάρη να τη θυμιάζει καθημερινά.
Ο τυφλός Νείλος περνούσε όλο τον καιρό του σε ένα στασίδι μπροστά στην εικόνα παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει και να τον θεραπεύσει, πράγμα το οποίο και έγινε, όταν, για τρίτη πλέον φορά, ακούστηκε φωνή από την εικονα, που πληροφορούσε τον Νείλο ότι η δέησή του εισακούστηκε και ότι στη δική Της μετά Θεόν προστασία και σκέπη θα έπρεπε στο εξής να καταφεύγουν για κάθε τους ανάγκη οι μοναχοί.
Αυτή θα τους ακούει γρήγορα γιατί το όνομά της είναι «Γοργοεπήκοος». Πολύ σύντομα το θαύμα αυτό και η υπόσχεση της Θεοτόκου έγιναν γνωστά σε όλο το Όρος και η εικόνα της αυτή έγινε παναγιορειτικό προσκύνημα.
Ο διάδρομος κλείστηκε και η εικόνα συμπεριλήφθηκε σε παρεκκλήσι που κτίστηκε προς τα δεξιά της. Τα θαύματά της είναι άπειρα και ειδικός «προσμονάριος» ιερομόναχος εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών προσκυνητών.
Μεγαλυνάριον
Γοργοϋπηκόου την θαυμαστήν και σεπτήν Εικόνα, προσκυνήσωμεν αδελφοί, θαύματα τελούσαν και βρύουσαν ιάσεις και ταύτην μετά πόθου κατασπασώμεθα.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Έχοντες Εικόνα Σου την σεπτήν, Ανύμφευτε Κόρη, ως προπύργιον οχυρόν, προσφεύγομεν ταύτη καιρώ των των κινδύνων και επηρείας πάσης απολυτρούμεθα.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Νυν καιρός ανάγκης ήλθεν ημίν, νυν παρέστη χρεία βοηθείας, Κόρη, της Σης, λύτρωσαι ούν πάσης ανάγκης και κινδύνου και χείρα βοηθείας τάχιστα όρεξον.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Έχει μεν, Παρθένε, ο ουρανός, σώμα και ψυχήν Σου, εξαστράπτοντα φαεινώς, έχει δε μορφήν Σου Μονή Δοχειαρίου, την επικαλουμένην Γοργοϋπήκοον.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Άρόν Σου τα όμματα, Μαριάμ, και ίδε ευσπλάχνως τους Εικόνι Σου τη σεπτή παρεστώτας, Κόρη, και Σε παρακαλούντας και πλήρωσον αιτήσεις τούτων, Πανύμνητε.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Ίδοιμι, Παρθένε, ψυχορραγών, εν καιρώ θανάτου, την Εικόνα Σου την σεπτήν, παραμυθουμένην και ιλαρώς και όψεις των δαιμόνων αποδιώκουσαν.