Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ι/ 17 – 28 – 17 δια τούτό με ο πατήρ αγαπά, ότι εγώ τίθημι την ψυχήν μου, ίνα πάλιν λάβω αυτήν.
18 ουδείς αίρει αυτήν απ εμού, αλλ εγώ τίθημι αυτήν απ εμαυτού εξουσίαν έχω θείναι αυτήν, και εξουσίαν έχω πάλιν λαβείν αυτήν ταύτην την εντολήν έλαβον παρά του πατρός μου.
19 Σχίσμα ουν πάλιν εγένετο εν τοις Ιουδαίοις δια τους λόγους τούτους. 20 έλεγον δε πολλοί εξ αυτών Δαιμόνιον έχει και μαίνεται τι αυτού ακούετε ; 21 άλλοι έλεγον Ταύτα τα ρήματα ουκ έστι δαιμονιζομένου μη δαιμόνιον δύναται τυφλών οφθαλμούς ανοίγειν ;
22 Εγένετο δε τα εγκαίνια εν τοις Ιεροσολύμοις, και χειμών ην 23 και περιεπάτει ο Ιησούς εν τω ιερώ εν τη στοά του Σολομώντος. 24 εκύκλωσαν ουν αυτόν οι Ιουδαίοι και έλεγον αυτώ Έως πότε την ψυχήν ημών αίρεις ; ει συ ει ο Χριστός, ειπέ ημίν παρρησία.
25 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς Είπον υμίν, και ου πιστεύετε τα έργα α εγώ ποιω εν τω ονόματι του πατρός μου, ταύτα μαρτυρεί περί εμού 26 αλλ υμείς ου πιστεύετε ου γαρ εστε εκ των προβάτων των εμών, καθώς είπον υμίν.
27 τα πρόβατα τα εμά της φωνής μου ακούει, καγώ γινώσκω αυτά, και ακολουθούσί μοι, 28 καγώ ζωήν αιώνιον δίδωμι αυτοίς, και ου μη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός μου.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ι/ 17 – 28
17 δι αυτό δε ο Πατήρ με αγαπά, διότι εγώ μόνος μου και χωρίς κανείς να με αναγκάζη παραδίδω την ζωήν μου εις θάνατον, δια να την λάβω πάλιν και εξακολουθήσω ως αιώνιος αρχιερεύς και μετά την ανάστασίν μου το έργον της καθοδηγήσεως των προβάτων μου και της σωτηρίας αυτών δια της συνενώσεώς των εις μίαν ποίμνην και εις εν σώμα.
18 Κανείς δεν έχει την δύναμιν να πάρη την ζωήν μου και να με θανατώση παρά την θέλησίν μου. αλλ εγώ από τον εαυτόν μου και μόνος μου παραδίδω αυτήν. Έχω εξουσίαν να δώσω την ζωήν μου και έχω εξουσίαν πάλιν να την λάβω. Αυτήν την εντολήν έλαβα από τον πατέρα μου, να θυσιάσω την ζωήν μου επί του σταυρού και να την πάρω πάλιν δια της αναστάσεως, δια να αναδειχθώ ούτως ο αιώνιος αρχιερεύς και μεσίτης προς σωτηρίαν των προβάτων μου.
19 Ύστερα λοιπόν από αυτά, που διεκήρυξεν ο Ιησούς, έγινε πάλιν διαίρεσις μεταξύ των Ιουδαίων εξ αιτίας των λόγων τούτων. 20 Πολλοί δε από αυτούς έλεγον δια να τρέφη τοιαύτας ιδέας διο τον εαυτόν του, πρέπει να έχη δαιμόνιον και δι αυτό παραλογίζεται. Διατί τον προσέχετε και ακούετε αυτά που λέγει ;
21 Άλλοι έλεγον Αυτά τα λόγια δεν είναι λόγια δαιμονιζομένου. και επί πλέον τα λόγια του συνοδεύονται και από τας υπερφυσικάς θεραπείας και τα θαύματά του. Μήπως μπορεί δαιμόνιον να ανοίγη μάτια τυφλών ; 22 Έγινε δε τότε εις τα Ιεροσόλυμα η εορτή των εγκαινίων και ήτο εποχή χειμώνος, περί τα μέσα του ιδικού μας μηνός Δεκεμβρίου.
23 και εβάδιζεν ο Ιησούς μέσα εις τον ιερόν περίβολον του ναού εις το παλαιόν υπόστεγον, το οποίον εθεωρείτο, ότι είχε κτισθή υπό του Σολομώντος μαζί με τον πρώτον ναόν, που κατεστράφη από τους Βαβυλωνίους.
24 εις το πολυσύχναστον λοιπόν αυτό μέρος τον περιεκύκλωσαν οι Ιουδαίοι και του είπαν Έως πότε θα κρατής εις αγωνίαν και απορίαν μεγάλην τας ψυχάς μας ; Εάν συ είσαι ο Χριστός, πες μας το καθαρά.
25 Απεκρίθη εις αυτούς ο Ιησούς : σας είπον περί αυτού που με ερωτάτε και όμως σεις δεν πιστεύετε. Αλλα και εάν δεν σας είχον είπει τίποτε περί του ποίος είμαι, τα έργα τα οποία εγώ πράττω κατ εντολήν και εξουσιοδότησιν του πατρός μου, ταύτα δίδουν μαρτυρίαν περί εμού και επιβεβαιούν, ότι είμαι ο Χριστός. 26 σεις όμως δεν πιστεύετε, διότι, καθώς σας είπα, λόγω των κακών διαθέσεών σας, δεν είσθε εξ εκείνων, τους οποίους ο Πατήρ προώρισε να γίνουν πρόβατά μου και πιστοί ακόλουθοί μου.
27 τα πρόβατα τα ιδικά μου ακούουν με προθυμίαν και ευπείθειαν την φωνήν μου και την διδασκαλίαν μου. και εγώ τα γνωρίζω ως ιδικά μου και ενδιαφέρομαι και πονώ και φροντίζω δι αυτά, καθώς και εκείνα με γνωρίζουν και με ακολουθούν υπακούοντα εις πάσας τας εντολάς μου.
28 και εγώ εις ανταμοιβήν της υπακοής των προς εμέ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θα απολεσθούν ποτέ εις τον αιώνα. και ούτε λύκος, ούτε κλέπτης, ούτε κανένας άλλος κακοποιός δεν θα μπορέση ποτέ να τα αποσπάση με την βίαν και να τα αρπάση από την δυνατήν και προστατευτικήν χείρα μου.
