Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΔ/ 3 – 9 – 3 Καί όντος αυτού εν Βηθανία εν τή οικία Σίμωνος τού λεπρού, κατακειμένου αυτού ήλθε γυνή έχουσα αλάβαστρον μύρου νάρδου πιστικής πολυτελούς, καί συντρίψασα τό αλάβαστρον κατέχεεν αυτού κατά τής κεφαλής.
4 ήσαν δέ τινες αγανακτούντες πρός εαυτούς λέγοντες Εις τί η απώλεια αύτη τού μύρου γέγονεν;
5 ηδύνατο γάρ τούτο τό μύρον πραθήναι επάνω τριακοσίων δηναρίων καί δοθήναι τοίς πτωχοίς καί ενεβριμώντο αυτή.
6 ο δέ Ιησούς είπεν Άφετε αυτήν τί αυτή κόπους παρέχετε; καλόν έργον ειργάσατο εν εμοί.
7 πάντοτε γάρ τούς πτωχούς έχετε μεθ εαυτών, καί όταν θέλητε δύνασθε αυτούς εύ ποιήσαι εμέ δέ ου πάντοτε έχετε.
8 ό έσχεν αύτη εποίησε προέλαβε μυρίσαι μου τό σώμα εις τόν ενταφιασμόν.
9 αμήν λέγω υμίν, όπου εάν κηρυχθή τό ευαγγέλιον τούτο εις όλον τόν κόσμον, καί ό εποίησεν αύτη λαληθήσεται εις μνημόσυνον αυτής.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΔ/ 3 – 9
3 Καί όταν αυτός ήτο εν τή Βηθανία εις τό σπίτι τού Σίμωνος τού λεπρού, τήν ώραν πού ήτο γερμένος εις τό τραπέζι καί έτρωγεν, ήλθε μία γυναίκα, πού είχε αγγείον από αλάβαστρον γεμάτο μύρον κατασκευασμένον από νάρδον γνησίαν καί ανόθευτον, πολύ ακριβήν. Καί αφού έσπασε τό αλαβάστρινον αγγείον, έχυσε τό μύρον εις τήν κεφαλήν του.
4 Ήσαν δέ μερικοί από τούς μαθητάς, οι οποίοι μεταξύ τους καί ιδιαιτέρως αγανακτούσαν καί έλεγαν: Διατί έγινεν η άσκοπος καί χαμένη σπατάλη τού πολυτίμου αυτού μύρου;
5 Διότι μπορούσε τό μύρον αυτό νά πωληθή παραπάνω από τριακόσια δηνάρια καί τό αντίτιμόν του νά δοθή εις τούς πτωχούς. Καί τήν εμάλωναν.
6 Ο Ιησούς όμως είπεν Αφήσατέ την. Διατί τήν ενοχλείτε; Μή τήν στενοχωρήτε, διότι καλόν καί αξιέπαινον έργον έκαμεν εις εμέ.
7 Διότι τούς πτωχούς τούς έχετε πάντοτε μαζί σας, καί όταν θέλετε ημπορείτε νά τούς ευεργετήσετε. Εμέ όμως δέν μέ έχετε πάντοτε μαζί σας.
8 Εκείνο πού είχεν η γυναίκα αυτή καί εξηρτάτο από αυτήν νά κάμη δι εμέ, τό έκαμεν. Επρόλαβε νά αλείψη μέ μύρον τό σώμα μου διά νά τό ετοιμάση πρός ταφήν. Χωρίς νά τό καταλαβαίνη η γυναίκα αυτή, αποδίδει εις εμέ, ενώ ακόμη ζώ, τάς τιμάς τής ταφής μου, πού θά γίνη μετ ολίγας ημέρας.
9 Αληθώς σάς λέγω, εις όποιο μέρος ολοκλήρου τού κόσμου κηρυχθή τό ευαγγέλιον αυτό, θά διαλαληθή καί αυτό πού έκαμεν αυτή, διά νά διατηρήται αλησμόνητος η μνήμη τής γυναικός αυτής, η οποία μέ τόσην αφοσίωσιν καί μέ τόσην θυσίαν εξεδήλωσε τήν πρός εμέ αγάπην της.