Ευαγγέλιο: Μεγάλη Δευτέρα: Εν η μνείαν ποιούμεθα Ιωσήφ του Παγκάλου και της υπό του Κυρίου, διά την ακαρπίαν αυτής, καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής. Βασιλέως επισκόπου Αμασείας ιερομάρτ (332), Γλαφύρας και ‘Ιούστας οσίων (322).
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΔ/ 3 – 35
3 Καθημένου δέ αυτού επί τού όρους τών ελαιών προσήλθον αυτώ οι μαθηταί κατ ιδίαν λέγοντες Ειπέ ημίν πότε ταύτα έσται, καί τί τό σημείον τής σής παρουσίας καί τής συντελείας τού αιώνος;
4 καί αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς Βλέπετε μή τις υμάς πλανήση. 5 πολλοί γάρ ελεύσονται επί τώ ονόματί μου λέγοντες, εγώ ειμι ο Χριστός, καί πολλούς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δέ ακούειν πολέμους καί ακοάς πολέμων οράτε, μή θροείσθε δεί γάρ πάντα γενέσθαι, αλλ ούπω εστί τό τέλος.
7 εγερθήσεται γάρ έθνος επί έθνος καί βασιλεία επί βασιλείαν, καί έσονται λιμοί καί σεισμοί κατά τόπους 8 πάντα δέ ταύτα αρχή ωδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν υμάς εις θλίψιν καί αποκτενούσιν υμάς, καί έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων τών εθνών διά τό όνομά μου. 10 καί τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί καί αλλήλους παραδώσουσι καί μισήσουσιν αλλήλους.
11 καί πολλοί ψευδοπροφήται εγερθήσονται καί πλανήσουσι πολλούς, 12 καί διά τό πληθυνθήναι τήν ανομίαν ψυγήσεται η αγάπη τών πολλών. 13 ο δέ υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται.
14 καί κηρυχθήσεται τούτο τό ευαγγέλιον τής βασιλείας εν όλη τή οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοίς έθνεσι, καί τότε ήξει τό τέλος. 15 Όταν ούν ίδητε τό βδέλυγμα τής ερημώσεως τό ρηθέν διά Δανιήλ τού προφήτου εστώς εν τόπω αγίω – ο αναγινώσκων νοείτω – 16 τότε οι εν τή Ιουδαία φευγέτωσαν επί τά όρη, 17 ο επί τού δώματος μή καταβαινέτω άραι τά εκ τής οικίας αυτού, 18 καί ο εν τώ αγρώ μή επιστρεψάτω οπίσω άραι τά ιμάτια αυτού.
19 ουαί δέ ταίς εν γαστρί εχούσαις καί ταίς θηλαζούσαις εν εκείναις ταίς ημέραις. 20 προσεύχεσθε δέ ίνα μή γένηται η φυγή υμών χειμώνος μηδέ σαββάτω. 21 έσται γάρ τότε θλίψις μεγάλη, οία ου γέγονεν απ αρχής κόσμου έως τού νύν ουδ ου μή γένηται. 22 καί ει μή εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ άν εσώθη πάσα σάρξ διά δέ τούς εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι.
23 τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός ή ώδε, μή πιστεύσητε 24 εγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφήται καί δώσουσι σημεία μεγάλα καί τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, καί τούς εκλεκτούς.
25 ιδού προείρηκα υμίν. 26 εάν ούν είπωσιν υμίν, ιδού εν τή ερήμω εστί, μή εξέλθητε, ιδού εν τοίς ταμείοις, μή πιστεύσητε 27 ώσπερ γάρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών καί φαίνεται έως δυσμών, ούτως έσται καί η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου 28 όπου γάρ εάν ή τό πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί.
29 Ευθέως δέ μετά τήν θλίψιν τών ημερών εκείνων ο ήλιος σκοτισθήσεται καί η σελήνη ου δώσει τό φέγγος αυτής, καί οι αστέρες πεσούνται από τού ουρανού, καί αι δυνάμεις τών ουρανών σαλευθήσονται. 30 καί τότε φανήσεται τό σημείον τού υιού τού ανθρώπου εν τώ ουρανώ, καί τότε κόψονται πάσαι αι φυλαί τής γής καί όψονται τόν υιόν τού ανθρώπου ερχόμενον επί τών νεφελών τού ουρανού μετά δυνάμεως καί δόξης πολλής.
31 καί αποστελεί τούς αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, καί επισυνάξουσι τούς εκλεκτούς αυτού εκ τών τεσσάρων ανέμων απ άκρων ουρανών έως άκρων αυτών. 32 Από δέ τής συκής μάθετε τήν παραβολήν. όταν ήδη ο κλάδος αυτής γένηται απαλός καί τά φύλλα εκφύη, γινώσκετε ότι εγγύς τό θέρος
33 ούτω καί υμείς όταν ίδητε ταύτα πάντα, γινώσκετε ότι εγγύς εστιν επί θύραις. 34 αμήν λέγω υμίν, ου μή παρέλθη η γενεά αύτη έως άν πάντα ταύτα γένηται. 35 ο ουρανός καί η γή παρελεύσονται, οι δέ λόγοι μου ου μή παρέλθωσι.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΒ/ 15 – 46
15 Τότε πορευθέντες οι Φαρισαίοι συμβούλιον έλαβον όπως αυτόν παγιδεύσωσιν εν λόγω. 16 καί αποστέλλουσιν αυτώ τούς μαθητάς αυτών μετά τών Ηρωδιανών λέγοντες Διδάσκαλε, οίδαμεν ότι αληθής εί καί τήν οδόν τού Θεού εν αληθεία διδάσκεις, καί ου μέλει σοι περί ουδενός ου γάρ βλέπεις εις πρόσωπον ανθρώπου
17 ειπέ ούν ημίν, τί σοι δοκεί; έξεστι δούναι κήνσον Καίσαρι ή ού 18 γνούς δέ ο Ιησούς τήν πονηρίαν αυτών είπε Τί με πειράζετε, υποκριταί; 19 επιδείξατέ μοι τό νόμισμα τού κήνσου. οι δέ προσήνεγκαν αυτώ δηνάριον.
20 καί λέγει αυτοίς Τίνος η εικών αύτη καί η επιγραφή; 21 λέγουσιν αυτώ Καίσαρος τότε λέγει αυτοίς Απόδοτε ούν τά Καίσαρος Καίσαρι καί τά τού Θεού τώ Θεώ. 22 καί ακούσαντες εθαύμασαν, καί αφέντες αυτόν απήλθον. 23 Εν εκείνη τή ημέρα προσήλθον αυτώ Σαδδουκαίοι, οι λέγοντες μή είναι ανάστασιν, καί επηρώτησαν αυτόν
24 λέγοντες Διδάσκαλε, Μωσής είπεν, εάν τις αποθάνη μή έχων τέκνα, επιγαμβρεύσει ο αδελφός αυτού τήν γυναίκα αυτού καί αναστήσει σπέρμα τώ αδελφώ αυτού. 25 ήσαν δέ παρ ημίν επτά αδελφοί καί ο πρώτος γαμήσας ετελεύτησε, καί μή έχων σπέρμα αφήκε τήν γυναίκα αυτού τώ αδελφώ αυτού 26 ομοίως καί ο δεύτερος καί ο τρίτος, έως τών επτά.
27 ύστερον δέ πάντων απέθανε καί η γυνή. 28 εν τή ούν αναστάσει τίνος τών επτά έσται η γυνή; πάντες γάρ έσχον αυτήν. 29 αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν αυτοίς Πλανάσθε μή ειδότες τάς γραφάς μηδέ τήν δύναμιν τού Θεού 30 εν γάρ τή αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι. 31 περί δέ τής αναστάσεως τών νεκρών ουκ ανέγνωτε τό ρηθέν υμίν υπό τού Θεού λέγοντος,
32 εγώ ειμι ο Θεός Αβραάμ καί ο Θεός Ισαάκ καί ο Θεός Ιακώβ; ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων. 33 καί ακούσαντες οι όχλοι εξεπλήσσοντο επί τή διδαχή αυτού. 34 Οι δέ Φαρισαίοι ακούσαντες ότι εφίμωσε τούς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν επί τό αυτό, 35 καί επηρώτησεν είς εξ αυτών, νομικός, πειράζων αυτόν καί λέγων
36 Διδάσκαλε, ποία εντολή μεγάλη εν τώ νόμω; 37 ο δέ Ιησούς έφη αυτώ Αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου εν όλη τή καρδία σου καί εν όλη τή ψυχή σου καί εν όλη τή διανοία σου 38 αύτη εστί πρώτη καί μεγάλη εντολή. 39 δευτέρα δέ ομοία αυτή αγαπήσεις τόν πλησίον σου ως σεαυτόν.
40 εν ταύταις ταίς δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος καί οι προφήται κρέμανται. 41 Συνηγμένων δέ τών Φαρισαίων επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς 42 λέγων Τί υμίν δοκεί περί τού Χριστού; τίνος υιός εστι; λέγουσιν αυτώ Τού Δαυίδ. 43 λέγει αυτοίς Πώς ούν Δαυίδ εν Πνεύματι Κύριον καλεί αυτόν λέγων,
44 είπεν ο Κύριος τώ Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου έως άν θώ τούς εχθρούς σου υποπόδιον τών ποδών σου; 45 ει ούν Δαυίδ καλεί αυτόν Κύριον, πώς υιός αυτού εστι; 46 καί ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον, ουδέ ετόλμησέ τις απ εκείνης τής ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΓ/ 1 – 39
1 Τότε ο Ιησούς ελάλησε τοίς όχλοις καί τοίς μαθηταίς αυτού 2 λέγων Επί τής Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι γραμματείς καί οι Φαρισαίοι. 3 πάντα ούν όσα εάν είπωσιν υμίν τηρείν, τηρείτε καί ποιείτε, κατά δέ τά έργα αυτών μή ποιείτε λέγουσι γάρ, καί ου ποιούσι.
4 δεσμεύουσιν γάρ φορτία βαρέα καί επιτιθέασιν επί τούς ώμους τών ανθρώπων, τώ δέ δακτύλω αυτών ου θέλουσι κινήσαι αυτά. 5 πάντα δέ τά έργα αυτών ποιούσι πρός τό θεαθήναι τοίς ανθρώποις, πλατύνουσι γάρ τά φυλακτήρια αυτών καί μεγαλύνουσι τά κράσπεδα τών ιματίων αυτών,
6 φιλούσι δέ τήν πρωτοκλισίαν εν τοίς δείπνοις καί τάς πρωτοκαθεδρίας εν ταίς συναγωγαίς 7 καί τούς ασπασμούς εν ταίς αγοραίς καί καλείσθαι υπό τών ανθρώπων, ραββί ραββί. 8 υμείς δέ μή κληθήτε ραββί είς γάρ υμών εστιν ο διδάσκαλος, ο Χριστός πάντες δέ υμείς αδελφοί εστε. 9 καί πατέρα μή καλέσητε υμών επί τής γής είς γάρ εστιν ο πατήρ υμών, ο εν τοίς ουρανοίς. 10 μηδέ κληθήτε καθηγηταί είς γάρ υμών εστιν ο καθηγητής, ο Χριστός. 11 ο δέ μείζων υμών έσται υμών διάκονος.
12 όστις δέ υψώσει εαυτόν ταπεινωθήσεται, καί όστις ταπεινώσει εαυτόν υψωθήσεται. 13 Ουαί δέ υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τάς οικίας τών χηρών καί προφάσει μακρά προσευχόμενοι διά τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. 14 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κλείετε τήν βασιλείαν τών ουρανών έμπροσθεν τών ανθρώπων υμείς γάρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τούς εισερχομένους αφίετε εισελθείν.
15 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι περιάγετε τήν θάλασσαν καί τήν ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, καί όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεέννης διπλότερον υμών. 16 Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες ός άν ομόση εν τώ ναώ, ουδέν εστιν, ός δ άν ομόση εν τώ χρυσώ τού ναού οφείλει.
17 μωροί καί τυφλοί! τίς γάρ μείζων εστίν, ο χρυσός ή ο ναός ο αγιάζων τόν χρυσόν; 18 καί ός άν ομόση εν τώ θυσιαστηρίω, ουδέν εστιν, ός δ άν ομόση εν τώ δώρω τώ επάνω αυτού, οφείλει.
19 μωροί καί τυφλοί! τί γάρ μείζον, τό δώρον ή τό θυσιαστήριον τό αγιάζον τό δώρον; 20 ο ούν ομόσας εν τώ θυσιαστηρίω ομνύει εν αυτώ καί εν πάσι τοίς επάνω αυτού 21 καί ο ομόσας εν τώ ναώ ομνύει εν αυτώ καί εν τώ κατοικήσαντι αυτόν 22 καί ο ομόσας εν τώ ουρανώ ομνύει εν τώ θρόνω τού Θεού καί εν τώ καθημένω επάνω αυτού.
23 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι αποδεκατούτε τό ηδύοσμον καί τό άνηθον καί τό κύμινον, καί αφήκατε τά βαρύτερα τού νόμου, τήν κρίσιν καί τόν έλεον καί τήν πίστιν ταύτα δέ έδει ποιήσαι κακείνα μή αφιέναι. 24 οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τόν κώνωπα, τήν δέ κάμηλον καταπίνοντες!
25 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι καθαρίζετε τό έξωθεν τού ποτηρίου καί τής παροψίδος, έσωθεν δέ γέμουσιν εξ αρπαγής καί αδικίας. 26 Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισον πρώτον τό εντός τού ποτηρίου καί τής παροψίδος, ίνα γένηται καί τό εκτός αυτών καθαρόν.
27 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μέν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δέ γέμουσιν οστέων νεκρών καί πάσης ακαθαρσίας. 28 ούτω καί υμείς έξωθεν μέν φαίνεσθε τοίς ανθρώποις δίκαιοι, έσωθεν δέ μεστοί εστε υποκρίσεως καί ανομίας.
29 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι οικοδομείτε τούς τάφους τών προφητών καί κοσμείτε τά μνημεία τών δικαίων, 30 καί λέγετε ει ήμεν εν ταίς ημέραις τών πατέρων ημών, ουκ άν ήμεν κοινωνοί αυτών εν τώ αίματι τών προφητών. 31 ώστε μαρτυρείτε εαυτοίς ότι υιοί εστε τών φονευσάντων τούς προφήτας.
32 καί υμείς πληρώσατε τό μέτρον τών πατέρων υμών. 33 όφεις, γεννήματα εχιδνών! πώς φύγητε από τής κρίσεως τής γεέννης; 34 διά τούτο ιδού εγώ αποστέλλω πρός υμάς προφήτας καί σοφούς καί γραμματείς, καί εξ αυτών αποκτενείτε καί σταυρώσετε, καί εξ αυτών μαστιγώσετε εν ταίς συναγωγαίς υμών καί διώξετε από πόλεως εις πόλιν,
35 όπως έλθη εφ υμάς πάν αίμα δίκαιον εκχυνόμενον επί τής γής από τού αίματος Άβελ τού δικαίου έως τού αίματος Ζαχαρίου υιού Βαραχίου, όν εφονεύσατε μεταξύ τού ναού καί τού θυσιαστηρίου. 36 αμήν λέγω υμίν ότι ήξει ταύτα πάντα επί τήν γενεάν ταύτην.
37 Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ, η αποκτέννουσα τούς προφήτας καί λιθοβολούσα τούς απεσταλμένους πρός αυτήν! ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τά τέκνα σου όν τρόπον όρνις επισυνάγει τά νοσσία εαυτής υπό τάς πτέρυγας, καί ουκ ηθελήσατε. 38 ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος.
39 λέγω γάρ υμίν, ου μή με ίδητε απ άρτι έως άν είπητε, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΔ/ 3 – 35
3 Καί ενώ αυτός εκάθητο εις τό όρος τών Ελαιών, τόν επλησίασαν οι μαθηταί ιδιαιτέρως καί είπαν Ειπέ μας, πότε θά γίνουν όλα αυτά καί ποίον είναι τό σημάδι, πού θά προαναγγέλλη τήν ένδοξόν σου παρουσίαν καί τό οριστικόν τέλος τού κόσμου αυτού; 4 Καί απεκρίθη ο Ιησούς καί τούς είπε Προσέχετε νά μή σάς πλανήση κανείς.
5 Διότι θά έλθουν πολλοί, πού θά διεκδικούν καί θά οικειοποιούνται τό όνομα τού Μεσσίου, τό οποίον είναι ιδικόν μου, καί θά λέγουν εγώ είμαι ο Χριστός.Καί θά πλανήσουν πολλούς. 6 Μέλλετε δέ νά ακούετε πολέμους καί ειδήσεις περί πολέμων, πού θά γίνωνται εις άλλας χώρας.Προσέχετε, μή ταράσσεσθε νομίζοντες, ότι αυτά είναι σημάδια, πού προαναγγέλλουν τό τέλος, διότι σύμφωνα μέ τάς βουλάς τής θείας προνοίας πρέπει όλα αυτά νά γίνουν, αλλ ακόμη δέν είναι ούτε τό τέλος τού κόσμου ούτε η καταστροφή τής Ιερουσαλήμ καί τού ναού της, πού προεικονίζει καί προτυπώνει τήν συντέλειαν τού κόσμου.
7 Διότι θά σηκωθή τό ένα έθνος κατά τού άλλου έθνους, καί τό ένα βασίλειον κατά τού άλλου βασιλείου καί θά συμβούν πείνες καί μολυσματικοί επιδημίαι καί σεισμοί εδώ καί εκεί. 8 Όλα δέ αυτά είναι αρχή πόνων καί δεινών. 9 Τότε θά σάς παραδώσουν εις θλίψεις καί δοκιμασίας.Καί θά θανατώσουν μερικούς από σάς, καί θά σάς μισούν όλα τά έθνη δι εμέ, επειδή θά πιστεύετε εις τό όνομά μου.
10 Καί τότε θά σκανδαλισθούν καί θά κλονισθούν εις τήν πίστιν πολλοί.Καί θά παραδώσουν ο ένας τόν άλλον εις τούς απίστους άρχοντας καί θά μισήσουν ο ένας τόν άλλον. 11 Καί θά αναφανούν πολλοί ψευδοπροφήται καί θά παρασύρουν εις τάς πλανεμένας διδασκαλίας των πολλούς.
12 Καί επειδή θά πληθύνη η κακία καί η φαυλότης, θά ψυχρανθή η πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον αγάπη τού πλήθους τών συνήθων καί κατ όνομα Χριστιανών. 13 Εκείνος δέ πού θά δείξη υπομονήν μέχρι τέλους τών δοκιμασιών αυτών, αυτός καί μόνον θά σωθή.
14 Καί θά κηρυχθή τό ευαγγέλιον αύτό τής βασιλείας εις όλην τήν οικουμένην, διά νά είναι τό κήρυγμα τούτο έλεγχος δι όλα τά έθνη, όσα δέν θά πιστεύσουν, ώστε νά μή δύνανται νά προφασισθούν, ότι δέν προσεφέρθη καί εις αυτούς τό ευαγγέλιον.Καί τότε θά έλθη τό τέλος τού κόσμου, τού οποίου εικών καί προτύπωσις θά είναι τό επικείμενον τέλος τών Ιεροσολύμων.
15 Αλλά τό τέλος τού κόσμου θά βραδύνη ακόμη.Η εικών όμως καί η προτύπωσις τού τέλους αυτού, δηλαδή η καταστροφή τών Ιεροσολύμων, πλησιάζει.Σάς δίδω λοιπόν τά σημεία, πού θά προαναγγέλλουν τόν σύντομον ερχομόν τής καταστροφής αυτής.Θά ίδητε πρώτον τό μισητόν καί βέβηλον σίχαμα, πού θά προκαλέση τήν ερήμωσιν καί τήν καταστροφήν τής Ιερουσαλήμ, καί τό οποίον ελέχθη προφητικώς διά τού προφήτου Δανιήλ, νά στέκεται εις άγιον τόπον.Κάθε αναγνώστης άς τό νοιώση καί άς λάβη τά μέτρα του.Άς εννοήση, ότι τό σίχαμα αυτό θά είναι πρώτον μέν οι ζηλωταί καί οι ξιφοφόροι, πού θά καταλάβουν τό ιερόν καί θά τό βεβηλώσουν μέ τάς δολοφονίας των καί τά άλλα κακουργήματά των, ύστερα δέ καί τά ρωμαϊκά στρατεύματα, πού θά έλθουν νά συμπληρώσουν τήν βεβήλωσιν αυτήν.
16 Όταν λοιπόν θά ίδητε τήν βεβήλωσιν αυτήν τού ιερού νά αρχίζη, τότε εκείνοι πού θά κατοικούν εις τάς πόλεις τής Ιουδαίας, άς φεύγουν εις τά βουνά διά νά κρυβούν εκεί. 17 Καί εκείνος πού είναι επάνω εις τό ηλιακωτόν τού σπιτιού, άς μή καταβή διά νά πάρη από τό σπίτι του τά πράγματά του, αλλ άς φύγη τό ταχύτερον.
18 Καί εκείνος πού μέ μόνον τό υποκάμισον εργάζεται εις τό χωράφι, άς μή γυρίση οπίσω διά νά πάρη καί τά εξωτερικά του ενδύματα.
19 Αλλοίμονον δέ εις τάς εγκύους καί εις εκείνας, πού θά θηλάζουν μικρά παιδιά κατά τάς ημέρας εκείνας, διότι θά είναι πολύ δύσκολον εις αυτάς καί νά τρέξουν διά νά σωθούν, αλλά καί νά εύρουν τά απαραίτητα διά τόν στηριγμόν τού οργανισμού των.
20 Κάνετε δέ τήν προσευχήν σας νά μή γίνη η φυγή σας εις χειμωνιάτικην κακοκαιρίαν, η οποία θά σάς γίνεται εμπόδιον εις τήν φυγήν ούτε νά συμπέση η φυγή εις ημέραν Σαββάτου, πού απαγορεύεται νά βαδίσετε δρόμον μακρυνόν. 21 Πρέπει δέ εις τήν φυγήν σας νά μή εμποδίζεσθε από τίποτε.Διότι τότε θά είναι θλίψις μεγάλη, τέτοια πού δέν έχει γίνει από τήν αρχήν τού κόσμου έως τώρα, ούτε θά γίνη ποτέ παρομοία.
22 Καί άν δέν ωλιγόστευεν ο αριθμός τών ημερών εκείνων, δέν θά εσώζετο κανείς άνθρωπος.Αλλά διά τούς εκλεκτούς, διά τούς οποίους ο Θεός θά προνοήση νά μή ταλαιπωρηθούν πολύ, θά ολιγοστεύσουν αι ημέραι εκείναι. 23 Τότε, εάν σάς είπη κανείς Νά, εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μή πιστεύσητε.
24 Διότι θά αναφανούν ψευδομεσσίαι καί ψευδοπροφήται καί θά δείξουν σημάδια μεγάλα καί έργα καταπληκτικά, ώστε νά πλανήσουν, εάν θά είναι δυνατόν, καί αυτούς τούς εκλεκτούς. 25 Ιδού σάς τά προείπα, ώστε νά μή χωρή δικαιολογία διά τήν τυχόν αποπλάνησίν σας.
26 Εάν λοιπόν σάς είπουν Ιδού εις τήν έρημον είναι ο Μεσσίας, μή βγήτε εις συνάντησίν του.Εάν πάλιν σάς είπουν, ιδού ο Χριστός είναι μέσα εις τά ιδιαίτερα δωμάτια, μή πιστεύσητε.
27 Διότι ούτε κρυμμένος εις δωμάτια, ούτε εις μέρος ερημικόν θά παρουσιασθή ο Μεσσίας, αλλά καθώς η αστραπή βγαίνει από τό ανατολικόν σημείον τού ορίζοντος καί φαίνεται αμέσως έως τό αντίθετον δυτικόν σημείον, έτσι θά γίνη καί η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου.Θά γίνη αμέσως παντού καί εις όλους αισθητή.
28 Διότι εκεί όπου είναι τό νεκρόν πτώμα, εκεί θά μαζευθούν καί οι αετοί διά νά χορτασθούν από αυτό.Μέ άλλα λόγια.Όταν η σαπίλα τού κόσμου φθάση εις τό απροχώρητον, τότε θά έλθη άφευκτος καί εις όλους φανερά η εξ ουρανού κρίσις καί τιμωρία.
29 Αμέσως δέ ύστερα από τήν θλίψιν καί τάς δοκιμασίας τών ημερών εκείνων, όταν πλέον θά πλησιάζη η συντέλεια τού κόσμου, ο ήλιος θά χάση τήν λάμψιν του καί θά σκοτισθή, καί η σελήνη δέν θά δώση τό φώς της καί τά άστρα θά πέσουν από τόν ουρανόν καί όλος ο κόσμος θά γίνη καινούργιος, καί αι ουράνιαι δυνάμεις τών αγγέλων, αι συγκρατούσαι ήδη τήν τάξιν τού σύμπαντος, θά σαλευθούν καί θά μετακινηθούν καί από τήν βαθείαν των συγκίνησιν δι όσα θά συμβαίνουν κατά τήν δευτέραν παρουσίαν, αλλά καί διότι η παρούσα μορφή τού κόσμου θά παρέλθη διά νά ανακαινισθή τό σύμπαν.
30 Καί τότε θά φανή εις τόν ουρανόν τό σημείον, πού θά προαναγγέλλη τήν εντός ολίγου έλευσιν καί παρουσίαν τού υιού τού ανθρώπου.Καί τότε θά θρηνήσουν όλαι αι φυλαί τής γής, όσαι δέν επίστευσαν καί θά ίδουν τόν υιόν τού ανθρώπου νά έρχεται καθισμένος εις τά σύννεφα τού ουρανού μέ δύναμιν καί συνοδείαν αγγέλων καί μέ δόξαν πολλήν.
31 Καί θά αποστείλη τούς αγγέλους του μέ σάλπιγγα πού θά σημαίνη δυνατά καί θά μαζεύσουν τούς εκλεκτούς του από τά τέσσαρα σημεία τού ορίζοντος, από τά οποία πνέουν οι τέσσαρες άνεμοι, από τήν μίαν άκρην τού ορίζοντος έως τήν άλλην άκρην. 32 Από δέ τήν συκιάν μάθετε τήν ομοιότητα όταν πλέον ο κλάδος της γίνη απαλός καί βγούν τά φύλλα, γνωρίζετε, ότι τό θέρος είναι πλησίον.
33 Έτσι καί σείς όταν ίδητε νά συμβαίνουν όλα αυτά τά σημεία, πού σάς προείπα, νά γνωρίζετε, ότι πλησιάζει εις τήν πόρταν, έφθασε καί θά εμφανισθή αμέσως η κρίσις τού Θεού, πού θά τιμωρήση τήν απιστίαν τών Ιουδαίων διά καταστροφής τής Ιερουσαλήμ.
34 Αληθώς σάς λέγω, δέν θά περάση ή γενεά αυτή προτού γίνουν όλα αυτά καί προτού πραγματοποιηθή καί η καταστροφή τής Ιερουσαλήμ καί όσα περί πολέμων καί ψευδομεσσιών καί ψευδοπροφητών σάς προείπον.
35 Ο ουρανός καί η γή, πού σάς φαίνονται τόσον μόνιμα καί στερεά, θά περάσουν καί θά εκλείψουν, οι λόγοι μου όμως δέν θά περάσουν, αλλά θά επαληθεύσουν επακριβώς.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΒ/ 15 – 46
15 Τότε αφού επήγαν οι Φαρισαίοι εις τόν τόπον τών συσκέψεών τους, συνεφώνησαν νά τόν πιάσουν εις παγίδα μέ λόγον. 16 Καί τού αποστέλλουν τούς μαθητάς των μαζί μέ εκείνους, πού ανήκον εις τό κόμμα τού Ηρώδου, καί τού είπαν Διδάσκαλε, γνωρίζομεν, ότι είσαι ειλικρινής καί αληθής καί διδάσκεις μέ τήν αλήθειαν καί χωρίς ψέματα τόν δρόμον τού Θεού καί δέν σέ μέλει γιά τίποτε διότι δέν επηρεάζεσαι από σκέψεις καί ιδέας ανθρώπων, ούτε χαρίζεσαι εις πρόσωπα.
17 Ειπέ μας λοιπόν, ποίαν γνώμην έχεις; Επιτρέπεται ή δέν επιτρέπεται νά δώσωμεν κεφαλικόν φόρον εις τόν Καίσαρα καί νά αναγνωρίσωμεν έτσι ότι είμεθα υποτελείς καί δούλοι τού Καίσαρος; Εσκόπευαν δέ οι Φαρισαίοι ή νά κινήσουν κατ αυτού τήν οργήν τού πλήθους, εάν επέτρεπε τήν πληρωμήν τού φόρου, ή νά τόν καταγγείλουν διά τών Ηρωδιανών ως επαναστάτην, εάν απηγόρευε τήν πληρωμήν τού φόρου.
18 Ο Ιησούς όμως αντελήφθη τήν πονηρίαν τους καί είπε διατί μέ εκθέτετε εις πειρασμόν, ώ υποκριταί; 19 Δείξατέ μου τό νόμισμα, μέ τό οποίον πληρώνεται ο φόρος.Αυτοί δέ τού έφεραν ένα δηνάριον, τό οποίον ως νόμισμα ρωμαϊκόν έφερεν επάνω τήν εικόνα καί τήν επιγραφήν τού Καίσαρος. 20 Καί τότε δεικνύων τό νόμισμα τούς λέγει Ποίου είναι αυτή η εικόνα καί η επιγραφή;
21 Λέγουν εις αυτόν τού Καίσαρος.Τότε τούς είπε Δώσατε λοιπόν οπίσω εις τόν Καίσαρα εκείνα, πού ανήκουν εις τόν Καίσαρα καί εις τόν Θεόν δώσατε εκείνα, πού ανήκουν εις τόν Θεόν.Εις τόν Καίσαρα καί εις τούς άρχοντας ανήκουν οι φόροι καί ο σεβασμός καί η υποταγή εις τούς νόμους, εφ όσον δέν παραβλάπτουν ταύτα τήν ευσέβειαν.Η ψυχή σας όμως καί ολόκληρον τό εσωτερικόν σας καί ο εαυτός σας όλος ανήκουν εις τόν Θεόν.
22 Καί όταν ήκουσαν τήν απάντησιν, εθαύμασαν καί αφού τόν άφησαν, έφυγαν. 23 Κατ εκείνην τήν ημέραν τόν επλησίασαν οι Σαδδουκαίοι, οι οποίοι έλεγαν, ότι δέν υπάρχει ανάστασις νεκρών, καί τόν ηρώτησαν 24 λέγοντες Διδάσκαλε, ο Μωϋσής είπεν Εάν κανείς αποθάνη χωρίς νά αποκτήση παιδιά, πρέπει νά νυμφευθή ο αδελφός του τήν γυναίκα του καί νά γεννήση απόγονον εις τόν αδελφόν του.
25 Ήσαν δέ μεταξύ μας επτά αδελφοί.Καί ο πρώτος, αφού ήλθεν εις γάμον, απέθανε καί επειδή δέν είχε παιδιά, αφήκε τήν γυναίκα του εις τόν αδελφόν του 26 Κατά τόν ίδιον τρόπον καί ο δεύτερος καί ο τρίτος ενυμφεύθησαν τήν αυτήν γυναίκα, μέχρις ού καί οι επτά έλαβον αυτήν. 27 Ύστερον δέ από όλους απέθανε καί η γυνή. 28 Κατά τήν ανάστασιν λοιπόν ποίου σύζυγος εκ τών επτά θά είναι η γυνή; Διότι όλοι τήν είχαν γυναίκα.
29 Ο δέ Ιησούς απεκρίθη καί τούς είπε Πλανάσθε καί δέν γνωρίζετε ούτε τάς Γραφάς, αι οποίαι δέν υποστηρίζουν υλιστικάς καί παχυλάς αντιλήψεις περί αναστάσεως, όπως φαντάζεσθε τήν ανάστασιν σείς, αύτε τήν δύναμιν τού Θεού, διά τήν οποίαν τίποτε δέν είναι αδύνατον ή δύσκολον.
30 Πλανάσθε δέ καί δέν εννοείτε τό αληθές νόημα τών Γραφών, διότι δέν ξεύρετε, ότι εις τήν ανάστασιν ούτε οι άνδρες έρχονται εις γάμον, ούτε αι γυναίκες δίδονται εις γάμον, αλλ είναι όλοι σάν άγγελοι Θεού εις τόν ουρανόν.
31 Διά τήν ανάστασιν δέ τών νεκρών δέν ανεγνώσατε εκείνο, πού σάς ελέχθη από τόν Θεόν, ο οποίος εις καιρόν, πού πρό πολλού είχον αποθάνει οι τρείς πατριάρχαι, είπεν
32 Εγώ είμαι ο Θεός Αβραάμ καί ο Θεός Ισαάκ καί ο Θεός Ιακώβ; Δέν είναι ο Θεός, Θεός νεκρών, πού κατάντησαν εις ανυπαρξίαν, όπως φαντάζεσθε σείς, αλλ είναι Θεός ζωντανών.Καί οι πατριάρχαι λοιπόν, μολονότι είναι πεθαμένοι, ζούν.
33 Καί όταν ήκουσαν αυτά τό πλήθος τού λαού εκυριεύθησαν από έκπληξιν καί βαθύν θαυμασμόν διά τήν διδαχήν του. 34 Οι δέ Φαρισαίοι, όταν ήκουσαν, ότι απεστόμωσε τούς Σαδδουκαίους, εμαζεύθησαν εις τό αυτό μέρος όπου ήτο καί ο Ιησούς μετά τών Σαδδουκαίων, 35 καί ένας από αυτούς νομοδιδάσκαλος ηρώτησε δοκιμάζων αυτόν, σάν ποίαν απόκρισιν θά έδιδε, καί λέγων
36 Διδάσκαλε, ποία εντολή είναι η πιό μεγάλη μέσα εις τόν νόμον; 37 Ο δέ Ιησούς τού είπεν Οφείλεις νά αγαπάς Κύριον τόν Θεόν σου μέ όλην σου τήν καρδίαν, ώστε αυτόν εξ ολοκλήρου νά ποθής, καί μέ όλην σου τήν ψυχήν, ώστε ολόκληρος η θέλησίς σου εις αυτόν νά είναι παραδομένη, καί μέ τόν νούν σου ολόκληρον, ώστε αυτόν πάντοτε νά σκέπτεσαι. 38 Αυτή είναι η πρώτη καί μεγάλη εντολή.
39 Δευτέρα δέ εντολή ομοία πρός αυτήν είναι Νά αγαπάς τόν πλησίον σου, όπως αγαπάς τόν εαυτόν σου. 40 Εις αυτάς τάς δύο εντολάς όλος ο νόμος καί η διδασκαλία τών προφητών στηρίζονται. 41 Ενώ δέ ήσαν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τούς ερώτησεν ο Ιησούς
42 λέγων Τί ιδέαν έχετε περί τού Μεσσίου, πού θά αναδειχθή καί θά χρισθή τοιούτος από αυτόν τόν Θεόν; Τίνος απόγονος είναι; Λέγουν εις αυτόν Είναι απόγονος τού Δαβίδ. 43 Λέγει εις αυτούς Πώς λοιπόν ο Δαβίδ εμπνεόμενος από τό Άγιον Πνεύμα τόν αποκαλεί Κύριον, όταν λέγη:
44 Είπεν ο Κύριος καί Θεός εις τόν Κύριόν μου Χριστόν Κάθησε επί τού θρόνου μου εις τά δεξιά μου, μέχρις ότου θέσω τούς εχθρούς σου σάν άλλο υποστήριγμα, πού θά ακουμπούν καί θά πατούν επάνω τά πόδια σου.Αλλ οι πάπποι ποτέ δέν καλούν τά εγγόνια καί τρισέγγονα τών κυρίους των.Ούτε στέκει ποτέ οι πρόγονοι νά προσφωνούν τούς απογόνους των κυρίους.
45 Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τόν αποκαλή Κύριον, πώς είναι υιός καί απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δέν είναι μόνον υιός τού Δαβίδ, αλλά καί υιός τού Θεού καί ως τοιούτος είναι καί κύριος τού Δαβίδ. 46 Καί κανείς δέν ημπόρεσε νά τού αποκριθή ούτε λέξιν, ουδέ ετόλμησε κανείς από τήν ημέραν εκείνην νά τόν ερωτήση πλέον.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΓ/ 1 – 39
1 Τότε ο Ιησούς ωμίλησε πρός τά πλήθη τού λαού καί τούς μαθητάς του, 2 καί είπεν επί τού διδασκαλικού θρόνου τού Μωϋσέως εκάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι. 3 Όλα λοιπόν, όσα επί τή βάσει τού νόμου θά σάς είπουν αυτοί νά τά φυλάττετε, φυλάττετε καί πράττετε αυτά.Μή πράττετε όμως σύμφωνα πρός τά έργα των καί τό παράδειγμά των.Διότι λέγουν μέν καί διδάσκουν τήν αλήθειαν τού νόμου, δέν πράττουν όμως σύμφωνα μέ αυτήν.
4 Μέ άλλα λόγια, σφικτοδένουν φορτώματα βαρειά καί δυσκόλως βασταζόμενα καί τά επιβάλλουν εις τούς ώμους τών ανθρώπων, αυτοί όμως δέν θέλουν ούτε μέ τό δάκτυλό τους νά τά κινήσουν.Μέ τάς ιδικάς των δηλαδή γνώμας καί παραδόσεις μετέβαλαν τόν νόμον εις βαρύ φορτίον, τό οποίον φορτώνουν εις τούς άλλους, ενώ αυτοί ούτε κάν τό εγγίζουν, διότι ευρίσκουν τρόπους νά ξεφεύγουν αυτοί από τάς υποχρεώσεις αυτάς, πού επιβάλλουν εις τούς άλλους.
5 Πράττουν δέ όλα τά έργα των διά νά τούς βλέπουν οι άνθρωποι καί τούς επαινούν.Διότι τά φυλακτά, πού κρεμούν εις τάς χείρας των ή δένουν εις τά μέτωπά των, τά κατασκευάζουν πλατειά καί μεγαλώνουν τίς άκρες τών φορεμάτων τους, ώστε νά γίνωνται περίβλεπτοι ως άνθρωποι ευσεβείς, εις τούς οποίους τά φυλακτά καί τά κράσπεδά των τούς υπενθυμίζουν διαρκώς τόν νόμον τού Θεού.
6 Αγαπούν δέ τήν πρώτην θέσιν εις τά δείπνα καί τά πρώτα καθίσματα εις τάς συναγωγάς, 7 καί τούς ευλαβείς χαιρετισμούς εις τάς αγοράς καί θέλουν νά τούς φωνάζουν οι άνθρωποι, διδάσκαλε, διδάσκαλε. 8 Σείς δέ μή ονομασθήτε από τούς ανθρώπους ραββί διότι ένας είναι ο διδάσκαλός σας, ο Χριστός όλοι δέ σείς είσθε αδελφοί.
9 Καί πατέρα σας μέ κύρος καί εξουσίαν απεριόριστον καί απόλυτον μή καλέσητε εις τήν γήν.Διότι ένας είναι ο Πατήρ σας, εκείνος πού είναι εις τούς ουρανούς. 10 Ούτε καθηγηταί νά κληθήτε, διότι ένας είναι ο καθηγητής σας, πού μέ τήν διδασκαλίαν του σάς οδηγεί εις τήν σωτηρίαν, ο Χριστός.
11 Εκείνος δέ, πού μεταξύ σας είναι μεγαλύτερος εις τήν γνώσιν καί εις τό αξίωμα, πρέπει νά υπηρετή τούς άλλους, γινόμενος μέ κάθε τρόπον χρήσιμος καί ωφέλιμος εις αυτούς. 12 Εκείνος όμως, πού θά υψώση τόν εαυτόν του μεταχειριζόμενος τούς άλλους ως κατωτέρους του, θά ταπεινωθή καί θά εξευτελισθή.Καί εκείνος, πού θά ταπεινώση τόν εαυτόν του γινόμενος διά τής χριστιανικής αγάπης δούλος καί υπηρέτης τών άλλων, θά ανυψωθή από τόν Θεόν καί θά δοξασθή.
13 Αλλοίμονον δέ εις σάς, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κατατρώγετε τά σπίτια καί τήν περιουσίαν τών χηρών, σείς πού μέ πρόσχημα ευλαβείας διά σκοπούς συμφεροντολογικούς κάμνετε μακράς προσευχάς δι αυτό θά λάβετε μεγαλυτέραν καταδίκην από τούς άλλους αδίκους καί κλέπτας.
14 Αλλοίμονόν σας, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι μέ τήν διεστραμμένην διδασκαλίαν σας, πού επισκοτίζει καί νοθεύει τό περιεχόμενον τού νόμου, κλείετε τήν θύραν τής βασιλείας τών ουρανών πρό τών ανθρώπων.Αλλοίμονόν σας, διότι καί σείς δέν εισέρχεσθε, αλλ ούτε καί εκείνους, πού έχουν τήν διάθεσιν νά εισέλθουν, τούς αφίνετε νά έμβουν.
15 Αλλοίμονόν σας, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι περιέρχεσθε τήν θάλασσαν καί τήν γήν διά νά προσελκύσετε έστω καί ένα μόνον προσήλυτον καί από ειδωλολάτρην νά τόν κάμετε Ιουδαίον.Καί όταν γίνη, τόν κάνετε παιδί τής γεέννης, άξιον νά ριφθή εις αυτήν πολύ περισσότερον από ό,τι είσθε σείς.
16 Αλλοίμονόν σας, οδηγοί τού λαού τυφλοί, οι οποίοι λέγετε Άν τυχόν κανείς ορκισθή εις τόν ναόν, δέν είναι τίποτε αυτό Εκείνος όμως πού θά ορκισθή εις τόν χρυσόν τού ναού, είναι υποχρεωμένος νά τηρήση τόν όρκον του. 17 Μωροί καί τυφλοί ! Σάς αξίζουν αι ονομασίαι αυταί, διότι ποίος είναι ανώτερος κατά τήν ιερότητα, ο χρυσός ή ο ναός, πού αγιάζει τόν χρυσόν;
18 Λέγετε ακόμη καί τούτο Εκείνος, πού τυχόν θά ορκισθή εις τό θυσιαστήριον, δέν είναι τίποτε ο όρκος αυτός.Εκείνος όμως, πού θά ορκισθή εις τό δώρον, πού ετέθη επί τού θυσιαστηρίου, δεσμεύεται από τόν όρκον του. 19 Είσθε μωροί καί τυφλοί διότι, τί είναι μεγαλύτερον εις ιερότητα, τό δώρον ή τό θυσιαστήριον, πού αγιάζει τό δώρον;
20 Εκείνος λοιπόν, πού ωρκίσθη εις τό θυσιαστήριον, ορκίζεται εις αυτό καί συγχρόνως εις όλα πού είναι επ αυτού. 21 Καί εκείνος, πού ωρκίσθη εις τόν ναόν, ορκίζεται εις αυτόν καί εις τόν Θεόν, πού κατοικεί εις τόν ναόν.
22 Καί εκείνος, πού ορκίζεται εις τόν ουρανόν, ορκίζεται εις τόν θρόνον τού Θεού, (διότι εις τήν Γραφήν ο ουρανός λέγεται θρόνος τού Θεού), αλλ ορκίζεται συγχρόνως καί εις τόν Θεόν, πού κάθηται επί τού θρόνου αυτού.
23 Αλλοίμονόν σας, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι δίδετε δεκάτην καί από τόν δυόσμον ακόμη καί από τό άνηθον καί από τό κύμινον, καί αφήκατε τά σπουδαιότερα τού νόμου, δηλαδή τήν δικαίαν κρίσιν καί τήν ευσπλαγχνίαν καί τήν τιμιότητα, πού κάμνει τόν άνθρωπον αξιόπιστον.Ενώ έπρεπε πρωτίστως τάς τελευταίας αυτάς αρετάς νά πράττετε καί νά ασκήτε, κατά δεύτερον δέ λόγον νά μή αφίνετε καί εκείνα.
24 Οδηγοί τυφλοί, πού στραγγίζετε από τόν οίνον τό κουνούπι ως ακάθαρτον κατά τόν νόμον, καταπίνετε όμως τήν γκαμήλα, πού καί αυτή κατά τόν νόμον είναι ακάθαρτος.Εις τά μικρά μόνον δίδετε ολόκληρον τήν προσοχήν σας, εις καιρόν πού χωρίς τύψιν κάνετε μεγάλα καί χονδρά αμαρτήματα.
25 Αλλοίμονόν σας, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι καθαρίζετε τήν εξωτερικήν επιφάνειαν τού ποτηρίου καί τής πιατέλλας, μέσα δέ είναι αυτά γεμάτα από τροφάς, πού προέρχονται από αρπαγήν καί αδικίαν. 26 Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτον εκείνο, πού είναι μέσα εις τό ποτήριον καί εις τήν πιατέλλαν, φροντίζων νά μή προέρχεται τούτο εξ αδικίας καί αρπαγής, διά νά γίνη καί τό απ έξω τού ποτηρίου καί τής πιατέλλας καθαρόν.Διαφορετικά, όσον καί άν καθαρίζης τά σκεύη αυτά, μένουν ακάθαρτα καί μολυσμένα.
27 Αλλοίμονόν σας, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι ομοιάζετε πρός τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απ έξω μέν φαίνονται ωραίοι καί κατάλευκοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από κόκκαλα αποθαμένων καί από κάθε ακαθαρσίαν. 28 Έτσι καί σείς, απ έξω μέν φαίνεσθε εις τούς ανθρώπους δίκαιοι, από μέσα όμως είσθε γεμάτοι από υπόκρισιν καί από κάθε παράβασιν τού νόμου.
29 Αλλοίμονόν σας, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, διότι οικοδομείτε τούς τάφους τών προφητών καί στολίζετε τά μνήματα τών δικαίων, 30 καί λέγετε Εάν εζούσαμεν εις τάς ημέρας τών πατέρων μας, δέν θά εγινόμεθα συνεργοί καί συνένοχοί των εις τόν φόνον τών προφητών. 31 Ώστε σείς οι ίδιοι μαρτυρείτε διά τόν εαυτόν σας, ότι είσθε απόγονοι εκείνων, πού εφόνευσαν τούς προφήτας καί έχετε κληρονομικότητα κακήν, από τήν οποίαν όμως δέν εφροντίσατε νά απαλλάγητε.
32 Συμπληρώσατε λοιπόν καί σείς εκείνα, πού λείπουν ακόμη από όσα έκαμαν οι πρόγονοί σας, ώστε νά φθάσετε εις τό ακρότατον όριον τής κακίας. 33 Φίδια, γεννήματα οχιών, γεμάτοι κακίαν καί θανατηφόρον δηλητήριον, τό οποίον εκληρονομήσατε καί από τούς προγόνους σας, πώς είναι δυνατόν νά φύγετε από τήν καταδίκην, πού θά σάς ρίψη εις τήν γέενναν;
34 Δι αυτό ιδού εγώ κάνω τήν τελευταίαν προσπάθειαν νά σάς σώσω καί σάς αποστέλλω προφήτας καί σοφούς καί γραμματείς, τούς αποστόλους μου δηλαδή καί τούς διαδόχους των, πού θά είναι φωτισμένοι καί σοφισμένοι από τό Άγιον Πνεύμα καί τήν διδασκαλίαν μου.Καί άλλους από αυτούς θά φονεύσετε καί θά σταυρώσετε καί άλλους από αυτούς θά μαστιγώσετε εις τάς συναγωγάς σας καί θά τούς διώξετε από τήν μίαν πόλιν εις τήν άλλην,
35 διά νά πέση επάνω σας η ευθύνη καί η καταδίκη διά κάθε δίκαιον αίμα, πού εχύθη άδικα εις τήν γήν, από τό αίμα τού δικαίου Άβελ, έως τό αίμα τού Ζαχαρίου τού υιού τού Βαραχίου, πού τόν εφονεύσατε μεταξύ τού ναού καί τού θυσιαστηρίου, καί έτσι εγίνατε ένοχοι όχι μόνον τού εγκλήματος τού φόνου, αλλά καί τής ασεβούς βεβηλώσεως τού ναού, τόν οποίον εβάψατε μέ αίμα ανθρώπου δικαίου.
36 Αλήθεια σάς λέγω, ότι όλα αυτά τά δεινά θά πέσουν εις τήν γενεάν αυτήν. 37 Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, δυστυχισμένη καί ταλαίπωρε πόλις, σύ πού φονεύεις τούς προφήτας καί λιθοβολείς εκείνους πού ο Θεός σού απέστειλε! Πόσας φοράς ηθέλησα νά συμμαζεύσω τά παιδιά σου μέ στοργήν παρομοίαν πρός εκείνην, μέ τήν οποίαν περιμαζεύει η όρνιθα τά πουλιά της κάτω από τά πτερά της, καί δέν ηθελήσατε.
38 Ιδού εγκαταλείπεται πρός τιμωρίαν καί καταστροφήν σας η πόλις σας μέ τόν ναόν της έρημος καί απροστάτευτος από τόν Θεόν.
39 Διότι σάς λέγω, ότι δέν θά μέ ίδετε πλέον από τώρα, έως ότου συνέλθετε εις τόν εαυτόν σας καί πιστεύσετε, οπότε συγκαταριθμούμενοι εις τά μέλη τής Εκκλησίας μου θά είπετε δι εμέ Ευλογημένος είναι αυτός, πού έρχεται εις τό όνομα τού Κυρίου ως αντιπρόσωπός του καί απεσταλμένος του.
